inprimatu
Hasperen ttantta bihoztiak
Izenburua:
Hasperen ttantta bihoztiak
Sinadura:
Etxezarreta, Jesus M. (Izazpi)
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
Etxezarreta, Jesus Maria

Argitalpena:
Zeruko Argia.
Urtea:
1987
Argitalpenaren urtea:
Alea:
1176.zk.
Orrialdea:
57

 

 

 

 

faksimilea ikusteko


Hasperen ttantta bihoztiak

 

Etxezarreta, J.M. (Izazpi)

 

 1

 

 Jai gau sargoritsuan

 belardi batean,

 mendien tartean,

 Zarauztik gora joanik

 Aiako partean.

 Biok elkar loturik

 zorion betean,

 ez dakit sartu nintzen

 haruntz joatean,

 zeru erdian edo

 infernuko atean.

 

 2

 

 Dantzaleku batetik

 irtenik kanpora,

 zerbait espero da,

 hitz pottoloak eta

 dena boga-boga.

 Ai, ze polita zauden

 bihotzeko lora!

 Eskuak legun-legun

 lepotik kolkora...

 Errez asko eraman

 ninduen zepora.

 

 3

 

 Mutil harekin nintzen

 tratatzen hasia,

 bazuen grazia,

 neskatxak engainatzen

 ongi ikasia.

 Horrelako uretan

 askotan pasia,

 baina nik ez eduki

 haren malezia,

 nerekin egin zuen

 nahi zuen gau1a.

 

 4

 

 Ilabete osoa

 pasarik horrela

 triste ta goibela,

 denbora bete arren

 jetxi gabe Ğreglağ.

 Mutilari beldurrez

 deiturik berela,

 dardara baten esan

 nion nik honela:

 Pedro Mari, uste dut

 haurdun nagoela.

 

 5

 

 Lehenengotik ez zidan

 hitzikan txukatu,

 gero dena-ukatu,

 hark ez zuela egin

 nerekin pekatu,

 hortaz hitzegitea

 zidan debekatu...

 Eta nik ez nekien

 burua urkatu,

 edo begietako

 malkoak txukatu!

 

 6

 

 Agonian sartzen den

 gaixoen modura,

 hura zen tristura!

 Gauz onik ez zitzaidan

 etortzen burura,

 bertan disparate bat

 egiteko duda...

 Kontzientzian izan

 ez banu ardura,

 bertantxe hilgo nuen

 mutil faltso hura.

 

 7

 

 Abortatzea ere

 pentsatu nuen maiz,

 biok bertan hil nahiz,

 burua urkatzeak

 jartzen nindun dardaiz...

 Ezer ez nuen egin

 Jainkoaren dohaiz,

 bere argia eman

 zidalako garaiz,

 ez nuen uste baina

 milagroz bizi naiz!

 

 8

 

 Etxean esateko

 dardaraz nengoen,

 baina hobe nuen,

 nahizta edozer gauza

 gertatu ondoren.

 -Amatxo haurdun nago!

 nik esan nionen,

 begiak malkoz eta

 ixilik zegoen...

 Baina haretxek hartu

 ninduen ondoen!

 

 9

 

 Hamasei urte eta

 zenbait desengaino,

 jasoak gaurdaino!

 Bizitzak probatu nau

 ez dakit noraino...

 Geroari begira

 hodei eta laino...

 Hobe bakarrik bizi

 nik hil arteraino,

 zenbait aprojarekin

 ezkontzea baino.

 

 10

 

 Barnean bizitza bat

 dedala jakinik,

 ez dit eman minik,

 zertarako ibili

 ezkuta ezinik...

 Zer gurutzea dedan

 ongi badakit nik,

 gerorako ez daukat

 beste atseginik,

 biziko geradela

 biok bat eginik!

 


inprimatu