Amodioaz

Etxamendi, Manex

 1

 Mundu huntan nizala badut zombait urthe:

 Lau hogoi eta biga abantchu tut bethe.

 Biziko ote nizan ni beste hainbeste?

 Jainko onak badaki, nik ez dut ez uste...

 2

 Nahiz demboran nizan askitto kurritu,

 Ez dut zilhar ez urrez sakola joritu.

 Aise bizitzeko niz heinian gelditu;

 Aberats denak ere nekeak baditu...

 3

 Munduan izaiten da gerthakari frango.

 Atsegin baino pena ainhitzez geiago:

 Behatzen balinbada lur huntaz gorago,

 Jesus imitatuz da jasaiten aiseago...

 4

 Bakotchak bere penak, nun nahi baditu,

 Bainan lehenagore hanche dut aditu;

 Ongi dabilanak du bonnuarra kausitu;

 Gaizki ibiltzen denak beharko patitu.

 5

 Gertatzen badin bada, norbait herratsua,

 Harek du bihotzetik kentzen deskantsua.

 Jesus! zure bihotza hain duzu kartsua:

 Gure baitan phitz zazu maitatzeko sua!

 6

 Aita eternala zuk daukuzu manatu,

 Zu bebar zaitugula guziek maitatu,

 Gure laguna ere berdin estimatu:

 Zureak izaitekotz, hauk behar komplitu...

 7

 Munduari behatuz, zer dugu ikusten?

 Arras deboilaturik oro ditu uzten:

 Jesusen etsemplua ez bada segitzen,

 Gizonen zoriona herrak du suntsitzen.

 8

 Guzien onetan da Justua ibiltzen;

 Zikoitza aldiz bethi beretako biltzen;

 Besten behar orduez ez da urrikaltzen...

 Jesus Jauna guretzat amodioz hil zen.

 9

 Aditu izan dugu bethi orai arte;

 Amodioak ere baditu bi pharte:

 Gure lege sainduek erakusten dute

 Behar da borondate bai eta berthute.

 10

 Amodio garbiak derama zerura;

 Amodio lohiak aldiz ifernura.

 Jesus zu imitatuz guk ere ardura,

 Zuk othoi hel gaitzazu bakezko lekura.

 11

 Haur sorthu nintzan eta haur gelditzen nuzu:

 Jesus, nizan guzia zurea nukezu;

 Zerurat hel nadien zuk nahi baduzu,

 Zure Ama maitea lagun emadazu. `

 12

 Zuri nago bihotzez, oi ama Birjina,

 Hurbiltzen ari baitzaut, bai azken orena:

 Zure oinetan nago, ahuspez emana,

 Zurekin har nezazu, ene Ama ona.