inprimatu
Heiagora
Izenburua:
Heiagora
Sinadura:
Erzibengoa Otaegi, Joxe
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
Erzibengoa, Joxe

Argitalpena:
Hegats.
Urtea:
1989
Argitalpenaren urtea:
Alea:
1.zk.
Orrialdea:
93-96

 

 

 

 

faksimilea ikusteko


faksimilea ikusteko


faksimilea ikusteko


faksimilea ikusteko


Heiagora

 

Erzibengoa Otaegi, Joxe

 

 Euskariak ifarraldeko

 ortzemugetan

 zeukaken zetaka ilunean,

 -Iratiko oihanean-

 helar idorrez eraikitako

 kabi borobiletan

 jaio, hazi eta txoritu egin dituk

 oihaneko sema-alabak.

 

 Txioka ari dituk,

 oihu kilikigarriak bortietan,

 era guztietako musika duk

 noten batasunean

 etengabeko sinfonia sortuz,

 arrano, putre, belazar,

 karnaba, oskilaso eta basoilarrak...

 eskenatokian,

 hegaldaketa duk ibilgailua

 errepide mugagabean,

 arin zetozek

 kumeen deiaz kezkati

 Irabiako urmaelera,

 ur gardenetako ispiluetan

 margotzera...

 Okabe, Eteneta, Urkulu...

 mendien erpinetako urak dituk

 zubipeko errekastoetan

 hamaika aldiz besarkatuak.

 Mugarririk gabeko zabaltasunean

 amorru biziaren oihartzuna

 entzun duk,

 inuzturiaren ostotsa

 txorikumeen mahuma...

 Larrialdiak bipildu dizkik

 izuaren izuaz

 hautsi-mautsiak

 Iratiko oihanean.

 

 Amets izugarriak

 akerren zurrumurruak entzun dizkiagu,

 ahantzezinezko

 disko historikoan,

 indar gorrizko notak joan dituk

 hiri sagaratuan...

 

 Lo gozoan zeutzak

 borondate oneko gizakiak

 oroitzapen urrunean,

 maltzurkeriaren kalkulu iraingarriak

 ereindu dizkiate

 adimen baketsuetan, eztitsuetan,

 belaze umeletan...

 Iratiko oihanean.

 

 Egun haietako lokamutsak

 -dunbots nardagarriak-

 burni astunegi bilakatu hituan

 enparantza berriaren

 zuhaitz berdeetan,

 baserritarren azalore freskoetan.

 

 Astelehena huan,

 txikizioa, triskantza, sarraskia,

 madarikazioa... suntsidura

 saldu zizkiaten

 Gernikako merkatu irekian,

 bego halatsu

 Malagako pintore burusoilak

 margotutako

 puzzle ospetsuan...

 Amets xamurrak

 zimelduak geratu hituan

 Errenderiko zubitxoaren magalean.

 

 Edonon garraisia

 edonora lantua Iratiko oihanean,

 hilkanpaiek sortu ziaten

 zoramena

 karrika estuetako kolpaketa,

 odol gorriaren lasterketa

 zakur amorratuen pausalekua

 oroitzapenaren umilaketa.

 

 Bitartean

 zenbat hieroglifiko ironiko!

 Heinkel burrunbalarien

 helize zemaitsuak, mendekatzaileak...

 jira-biraka jolasean

 triskantzak sortutako

 ifernu gorrian

 herio-zamaren kanposantuan

 amets urdineko lora horailen artean.

 

 Ordoki beltzaranetan

 mitxigu ikaratuen lantu gosetiak

 akitzen joan dituk

 herri sofrituaren bihotzean itotzen,

 askatasunaren hirian hiltzen.

 

 Basondoko kobetan

 amore eman ez diatenen

 barre izutia geratzen duk,

 bolboraz aztoratuak

 esperantzaren bideetara

 ailegatuko dituk,

 geroaren altzo baketsua.

 Sabel umatuetan

 bizitzaren taupadak areagotu dituk,

 nahi kixkalgarrietan

 ixurki berriak ber-aurkitu dizkiate.

 

 Itsasoko sabel urdinean

 eguzki berriaren errainuak

 piztu dizkik

 hiri zahar eta berriaren zirrikituetatik

 haize freskoa irentsi diate,

 Mundakako itsasadarretik zetozek

 hautsi gabeko

 uhain apartsuak,

 bide berrietarako oihaneko argia

 aitaren etxerako arnasketa sakona...

 -Iratiko Oihanean-

 


inprimatu