Ernaizu

 Meloi aundi bat eramateko.

 Eman zioten Jon Mitxausi;

 Iribas'ko bidean asi orduko,

 Marmarrean zan asi;

 Zorioneko meloyarekin,

 Batzarrak zituan nasi;

 "Morralian" zer zeraman,

 Ongi giñuan ikasi.

 Gora eraman ezkeroz,

 Izango zuala nork jana;

 Baño bitartean gizajoari,

 Ona jarri zioten lana;

 Izandu zuan beinzet,

 Bidean zer esana;

 Eramanzallea etzan joan,

 Nai orduko beragana.

 Zatitxo ortan badira,

 Ikasle txukun da piñek;

 Saldisek ikusi zitun,

 Bere oñetako esparziñek;

 Arkitzen zirala guztiz,

 Bustiak eta zikiñek;

 Baño berriak txukun artzeko,

 Egiñ zitun alegiñek.

 Garro'tar Erasmo da,

 Ikasle yayo ta trastea;

 Ikusi zun Jesus zijuala,

 Esparziñ berriak jaztea;

 Tasartzegatik bera,

 Baztar guziak nastea;

 Ezparziñ bat bota zion,

 Aize prexkoak artzea.

 Saldise'tar Jesus da,

 Ikasle apal ta umille;

 Gizajoa an zebillen,

 Esparziñ zarraren bille;

 Lan ortan etzan irten;

 Oso yayoa ta abille;

 Obeki asmatu zun kentzen,

 Isats zar bati makille.

 Esparziñ billa etzan,

 Alper gaiztoan nekatu;

 Larri asko ibillita,

 Noizbait zun beraganatu;

 Nik egia esan bear det,

 Eta guziok neri barkatu;

 Azkenian esparziñ oyek,

 Etzitun etxeratu.

 Eskerrak eman da

 Agur egiten dizu

 Zure menpean dagon