Apeztegiko Bordatik

Ernaizu

 Entzun det sarritan,

 Dabiltzela lapurrek;

 Neroni ere zerbait,

 Artu nindun bildurrez;

 Orain proatu det,

 Ez direla gezurrek:

 Autsi bearrak daude,

 Mamik eta ezurrek.

 Gurutze donearen Elizatxoa

 Daukat nere borda ondoan;

 Bere barruan sartzea,

 Jarri zitzayen gogoan;

 Baita ere ortarako,

 Bere artaraño joan;

 Baña beren asmoak ez dira,

 Ongi atera oraingoan.

 Beren azioa egiteko,

 Jarri ziran ustez gertu;

 Langa zuture ta aizkora,

 Bere artan dira agertu;

 Giltze sarrallaren mia,

 Indarrez zuten okertu;

 Eta ataria irikita,

 Bere barruan sartu.

 Bide txarrean dabillena

 Beti dabil kezkso;

 Lapur txiro oyek ere,

 Ez zeuden oso alimoso;

 Iges egitekoan binzet,

 Aizkora etzuten jaso;

 Gizonak egiten au,

 Majiña bat alper paso.

 Bederatzi laurleko,

 Zeuden txanponetan;

 Oyek ere artu gabe,

 Utzi zituen bertan;

 Etzuten an zegoanik,

 Artu ere ezertan:

 Ez dakit zertaz sartu,

 Orrenbeste lanetan.

 Neskatil bat zan igaro,

 Andik garai artan;

 Ure ikusita ziur

 Asi ziran zalapartan.

     ¡Ayen bildurre

     Andik igesi!

     Beren muturre

     Nai nuan ikusi.

 Ludi ontan bada,

 Majiña bat kirten;

 Jolastendienak,

 Lagun urkoaren kalten;

     Lana zeidan jarri,

     Ataria berritzen;

     Asi nitzan sarri.

     Ta ongi da arkitzen.

 Gaizki egin duanari

 Bear diogu barkatu;

 Gaizkiegilleak apaltasunez,

 Baldin badu eskatu;

     Aizkora ematea,

     Nago ni gertu;

     Nere aurrea jabea,

     Nai badu agertu.