Apeztegiko Bordatik

Ernaizu

 Nere borda ondoan daude,

 Zugaitzak eta arkaitzak;

 Oituak bai igarotzea,

 Denbora onak ta latzak;

 Jotzen ditunean orruka,

 Negu beltzeko ekaitzak;

 Eraman bearra dauka,

 Bere suertia bakoitzak.

 Pixtiak eta egazti gaiztoak

 Ikusten ditut sarritan;

 Ikara aundia jartzen,

 Nere artegiko arditan;

 Paketsu bizi diranak,

 Biztanle aundiko erritan;

 Ez dira sarri arkituko,

 Onelako alderditan.

 Naigabeak eta ezbearrak,

 Nun nai dira arkitzen;

 Ludiko naspilla ikusita,

 Ez naiz batere arritzen;

 Geituz jarraituko dute,

 Ez dira joango gutxitzen;

 Gizadia ez baldin bada,

 Jaungoikoagana itzultzen.

 Nai dute gizonak billatu,

 Gizartearen sendakaya;

 Denak eramateko ludian,

 Bizimodu bat alaya;

 Baño ez dute beteko,

 Beren biotzeko naya;

 Ez badute maite benaz,

 Bakoitzak bere anaya.

 Maitetasun egiazko ori,

 Bear du Goitik etorri;

 Ortarako gure begiak,

 Gora begira jarri;

 Sendakai au benetan,

 Ez badute artzen sarri;

 Oraindaño bezela beti,

 Ibilliko dira elbarri.

 Ludiko ekaitzak bada,

 Bear ditugu eraman;

 Sendagille batek bezela,

 Ara nik "errezeta" eman;

 Itxaropena jartzen badezu,

 Egiaz Jaungoikoagan;

 Berak emanen du grazia,

 Bear degun garayan.