Pello Errota
Milla zortzireun irutan ogei
au da boskarren urtian
diberzio bat jartzera nua
gazte guztien artean.
Azentzioz zan erromeri bat
ermita txiki batian
bi damatxo an ikusi ditut
ezin pasarik atian.
Ermitan sartu ziradenian
parrez neguen atzetik
dudarik gabe promesa ein da
joanak ziraden etxetik
majo on bana eskatzen zuten
lendabiziko itzetik
Salbadoriak libra gaitzala
neska zarraren gaitzetik.
Zer nai zukian manifestatu
ziyotenian barrendik
Salbadoriak bere goguan,
joan zaitezte emendik,
desiuaren paltan ez daude
egiya esango det nik
iņork nai badu oyen esposo
ezkongai daude oraindik.
Ermita ortako pasara einda
prestatu ziran soruan
zikin mantxarik etzan arkitzen
orien belar onduan
abanikurik zuten edo ez
orain ez daukat goguan
beren buruak errespetatzen
aundi mendien moduan.
Batek zintura bear duela
bestiak berriz kortzia
arritzen giņan damatxo oyek
kotxe gabe etortzia
gustatzen zaigu aundi mendien
moda berriak artzia
baņa oraindik gerta liteke
beste modutan jartzia.
Zapatatxuak txarolezkuak
sedazko soņa gorriyak
lasaitasunak galdu ez ditzan
kortziatuak gerriyak
diamantezko belarritako
begi engaņagarriyak
buruan berriz paņolituak
prantse moduan jarriyak.
Galaz beteta ikusi ditut
erromeriyan bi dama
elizarako erropa gabe
etxian aita ta ama
zori-gaiztoan sortu ziraden
alajak eta kabana
banidadeak pameliara
errenta gutxi darama.
Birian topo egin nituen
esan niyoten ariyo
erantzun zuten ere ez dakit
juan ziraden seriyo
bati beņepein gorputz guzitik
seda ta zinta dariyo
oyek guztiak kendu ezkero
kuarto bat eztu baliyo.
Neregatikan esango dute
pikaro begi luzia
gure orduko banidadeaz
kokotzeraņo asia.
Aizazu ez det gezurrik esan
ala berean pasia
pobriarentzat ezta tokatzen
aberatsaren klasia.
