Ordikeria

Enrike Elizetxea

 Ez da izango mundo onetan

 gauza itxusiagorik

 gizon orde bat billin-balan-ka

 kalian bezelakorik

 ¡o! zenbat aldin egoten naizen

 biotza erdibiturik

 Entzunik penan jendien farrak

 norbait ala ikusirik.

 Gizona ala ikusi eta

 ¡nola egin leike farra!

 ¡farra! ¡ez farra baizik begira

 maiz etortzen zait negarra!

 eta ¿nola ez baldin gizona

 naiz gaztia ala zarra

 ordikeriak lajatzen badu

 ain itxusi ta zatarra?

 Ala, oso maiz ikusten dira

 gizon oraindik gaztiak

 pausua nagi, gorputza pisu

 begiak oso tristiak

 beti esaten ari dirala

 eman dizkaten nastiak

 dadukazkite kiskaldurikan

 beren barrengo estiak.

 Ezin liteke esan ¡benetan!

 ¡ain dira izugarriyak!

 zer doakabeak toki denetan

 dakartzkien edariyak

 nastutzen ditu osasundunak

 il azten erdi eriyak

 neurriz kanpo artu ezkero

 edari nazkagarriyak.

 Galgiru orrek ondatzen ditu

 azkar gure osasunak

 erakarririk ergai batian

 pillaka eritasunak

 nola diraden, gibeleko miñ,

 zauri ta erotasunak...

 ¡o zenbat lagun iltzen dituen

 urtian orditasunak!

 Edariaren bizitasunak

 il azten ditu indarrak

 eta ziranak gizon portitzak

 biurtzen dira argalak,

 ¿ta nola izan aben umeak

 aundiyak eta mardulak?

 Nai eta nai ez bear dut'izan

 indar gabe ta erbalak.

 Oriek orla diradelarik

 ¿zer gauz da ordikeriya?

 dudarik gabe esan liteke

 familien galgarriya

 ¿zein da aserre, mutur joka ta

 kalte askon iturriya?

 ogeyetatik emeretzitan

 beti eran geyegiya.

 Geldi zaitezte entzuten non nai

 gizon ordi baten itzak

 eta agudo zuen gorputzak

 pasatuko ditu otzak

 gaizbidetiak, nazkagarriyak

 dira beraren jolasak.

 ¿Ez gaitu bada ikaratuko

 itza zikin ayen otsak?

 Gizon illtzallez betiak daude

 emengo presondegiyak.

 Galde banaka zertaz dituzten

 alako penitentziyak.

 Sartu giñan bein ardo lekuan

 eta ustu maiz ontziyak...

 mozkortu nitzan, ill nuben norbait...

 emen nauka justiziyak.

 Galgiru ori geitxo zabaltzen

 ari da Euskal-erriyan

 ez bakarrikan kale aldian

 baita ere baserriyan

 jendia txit maiz azki da ardo

 edo sagardotegiyan

 eta edari bizi zikiñak

 saltzen diraden tokiyan.

 Orrengatikan gaur Euskaldunak

 ez daukagu lengo antzik...

 ez daukagu, ez gure asabak

 zuten bezelako gantzik

 ezin liteke emen azaldu

 len bezelako ekantzik...

 ez gerade gu lengo gizonen

 errañu triste bat baizik.

 Diputadu ta erri gizonak

 egin bada aleginak

 Euskal-erritik ayenatzeko

 aipatu diraden miñak

 lan ortan lagun bezate apaiz

 maisu eta sendakiñak

 borra ditzagun beti betiko

 ordikerirako griñak.