"Ernaizu" bordariari,

 Opa dizkiogu zorionak;

 Berak ematen daizkigu,

 Guri albiste onak;

 Orain ekarri daizkigu,

 Donosti'tik orejonak;

 Ela lamiñeroentzat,

 Berebiziko turronak.

 Bai nere adiskideak,

 San Tomassetan nitzan Donostin;

 Gauza ederrak ikusten,

 Poxpoliñen lantokin;

 Zein txoraturik nagon,

 Ango euskal ikastolakin;

 Nola zueri adierazi,

 Nik iñola ere ez jakin.

 Txalogarria da egiaz,

 Ango nexka-mutillen jakintza;

 Gure euskera maitean,

 Ederki dira mintza;

 Beren irakasle zintzoari,

 Beti betiko aintza;

 Artu bezate gogo onez

 Zorionezko eskeintza.

 Nere Bordako adiskideak

 Antxe zaizkit gogoratu;

 Kolazio pixka bat zueri,

 Ekartzea naiz eratu;

 Baño gauza asko eskatzen,

 Ez alferrik nekatu;

 Oskorentzat berak nai dun

 Ez diteke aiza aukeratu.

 Basurdea ta azkonarra,

 Mintzatu dira lenbizi;

 Berorrek badaki ongi,

 Gu nola geran bizi;

 Zituak jaten ditugu,

 Bere ezur da guzi;

 Pasak eta orejonak,

 Guri bear dizkigu utzi.

 Basakatu ta axari,

 Katagorri ta ipurtatx;

 Gure iritzia garbi,

 Esango degu orratx;

 Gure gogokoa da,

 "El turron de girlatx";

 Ortatik jango degu,

 Naiz utzi agoa latx.

 Erbi txapeldunak dio, jauna,

 Nik ditut ortzak beratzak;

 Orgatik jaten ditut,

 Berorren baratzan azak:

 "Turron de Jijonatik",

 Berexi beza neretzat:

 Berdin berorrez baditu.

 Goxa-mixkak denantzat.

 Onela irakurle denari,

 Eman nien zati bana;

 Eta etzitzayen damutu,

 Neri zorionak emana;

 Ta ori da nere iritzian,

 Beti egin bear dana;

 Nai badegu langilleak,

 Gogoz egitea lana;

 Aurrena eman bear zaye,

 Berari naiko jana.