Ikhazkin mendian
Dibarrart, Pierre
1
Gazterik hasi nuen gogoa alhatzen
Bakezko estatua zein othe zaiteken.
Ez bainuen kausitzen egonez herrian,
Hortako jarri nintzen ikhazkin mendian.
2
Urrikari nautenak dire enganatzen;
Urrikalgarriago ditut ezagutzen;
Bake osoa non da hekien artian?
Ni hartan gozatzen naiz ikhazkin mendian.
3
Jaun onari diozkat eskerrak bihurtu,
Lagun zoro hetarik bainau aldaratu;
Beude beren axegin galkorren erdian!
Prestuki biziko naiz iklazkin mendian.
4
Mendiko ur chirripak dohaz erasian...
Chori, chocho, epherrek kantatzen sasian...
Urzo ihiztariak arbolen gainean...,
Nola trista naiteke ikhazkin mendian?
5
Igandetan mezarat menditik naiz jauxten,
Jaincoaren manua hola ez dut hauxten.
Egun hura gozatuz ahaiden erdian,
Gero aste guzia ikhazkin mendian.
6
Zapetain, sastre, arotz, zurgin eta argin,
Hek hirian lanean igandearekin;
Astelehena besta, gero min buruian!
Ni zuhur eta sano ikhazkin mendian.
7
Gizon gazte lorios, merkatukaria,
Jan edan mien zale eta jokhairia,
Ontasunak horrela baten direnean,
Erranen duk: hobe zen ikhazkin mendian.
8
Ene anaia goan zen Amerikan barna.
Laster zerbeit eginik uztekotan lana:
Egun bezein aberax zen sorthu zenean
Hobe zukela dio ikhazkin mendian.
9
Lili arrosa hainitz bada bazterretan,
Gazteren choragarri herri-guzietan
Ez naute enganatu ni orai artean:
Lorerik gabe nago ikhazkin mendian.
10
Igande bestetan dut garbitzen larrua:
Plazarat naiz agertzen ongi aphaindua.
Arrai dut arpegia, hitz onak mihian:
Nork ezagut nagola ikhazkin mendian?
11
Osagarria banu zembeit urthez hola.
Zahartzean utz hiru mendiko etchola:
Ene molxa luzea joritu denean,
Zertako egonen naiz ikhazkin mendian?