Etengabeko eztanda
Celaya, Gabriel
Munduen eztanda
izarbelen ixiltasuna esaten doguna
urrundik begiratzen dogunean;
itxurapenezko erabidea
gabarena zeiñan argiak ez dakigu oiuak diran;
bakea emendik, zoramena an urrunan,
etengabeko eztanda,
dizdirazko eromen lotsagarria
jakintsuek estaldu nai dauskuena
(ilurbiraen eresia! ¡Newton'en ainbaketak!)
euren araubideekaz,
bat-batean lertzen da lizunkeriazko
edertasunezko eztanda batean.
Dana da maitasun. Dana eromen. Dana antzaldatze.
Krabelin batek emetzen danean
darakus azaltzen ez duana, eztago azaldu bearrik be.
Era zabalpenezko zeruaren lora ikaragarri ori
eromeneratzen da, maitasun bat
bearbada izango dana Iainkoaren buru-erailketa bakarrik.