Zauri bidea'ren aurkako bertso batzuk

Azpeitia, Gotzon

 Eskillarak daukaguz

 Gaztelu azpian,

 baita ba'dauz geijau be

 ezker-eskubian;

 illunpea daroa

 garaitza luzian,

 nonor egongo al da

 bai ardurapian,

 ia ñoiz ikusten dun

 gabaz argipian.

 Eskillara ortatik

 gu arraintzaliak,

 arraintza tresnaekin

 sarri ibiliak;

 gure zar antzera

 ibili aldiak,

 jausi nai ez dulako

 itxasoko urliak,

 iges egin nai dogu

 orko pamiliak.

 Illunpe gitxi dala

 dauz biribildute,

 laprast egingo dogu

 zarrak eta gazte;

 tamalgarria dogu

 alan ikusite,

 ez gara itxartuko

 mindu egin arte,

 bertso onek diñona

 ia nik uste.

 Aurtengo urtien ni

 birritan laprastu,

 mindu egin ba'nintzan

 osategiratu;

 osategian gero

 eiñarte osatu,

 norentzako kalteak

 in daigun aztertu,

 errez dago aztertzen

 ein barik aspertu.

 Alegindu bear du

 mindu ein orduko,

 iñor mindutzen ba'da

 berbak norentzako?;

 balioko ba'gendu

 berriz lanerako,

 poztasune egongo da

 mindutarrentzako,

 eta baita batez be

 gei jaukoentzako.

 Eskillara orretan

 nor arduredune?,

 arduratu egin bedi

 beteten utsune;

 ez ba'da betetutzen

 illunpe dogune,

 alper ibilko gara

 zarata ein arte,

 eta berandutxu be

 jazoko jazkune.

 Zazpi bertso jarriaz

 noa amaitzera,

 zauri bidea'ren aurka

 egonak jartzera;

 «Zeruko Argia»n da

 «Karmel»en jotzera,

 emona dot neronek

 ederki aitzera,

 arduretu nai ba'dau

 illunpe kentzera.