Larramendik'ko Soregiñak

Agustin, (Aita, K.O.)

 Illargiaren argiz bai eder

 Larramendi'ko landea!

 Ilbetearen mosua ez da

 a baiño askoz obea.

 Auzoak diño antxiña baten

 sorgiñen batzoki zala,

 eta goizetan sarri aurkitu

 ebela bedar zapala.

 Baita ointsu be toki orretan

 illargi beteko gabez,

 ara ta ona, egaz ibiltzen

 sorgiñak ikus ei dabez.

 Itxaron daigun unetxo baten

 landaren goiko ertzean,

 ia olako txerrenen batzuk

 gaur be agertzen direan...

 -Ene bada! Nik egin dot

 egiteko ikara.

 Sasipetik urten ointxe

 erbi batek landara!

 Ene! Auzoa bildurtzen dozun

 Larramendi'ko sorgiña,

 emen agertu bearrekoan

 gurean ager ba'ziña!

 -Ara gero, erbi orrek

 bertan ditu lagunak.

 An agiri dira beintzat

 belarri bi zutunak.

 Irapilloko abi beroan

 lotan agon, txakur nagi;

 Emen zer daukan jakin ba'eban,

 aspaldi engoke jagi...

 -Bereala Bustanzuri'k

 bazterrean ein ausi,

 ta erbiak urriñean

 bildur barik arrausi.

 Geroago be ausika dago

 irapean Bustanzuri,

 bere ausiaz bazterrak jarten

 diralakoan urduri.

 -Ta erbiak bitartean

 Asi dira jokoan

 bedar guriz jantzi dagon

 landa eder osoan.

 Sorgiñen batzuk ete direan

 itandu leike benetan,

 goiko laiñoen gerizpea lez

 baitabiltz ariñeketan.

 Purrustaka landa zear

 jarraitzean alkarri,

 gelditzen dan gaixoari

 ostiko bat ekarri.

 Nagusiaren txakurra lotan

 etzunik bere txokoan,

 bere bildurrez alde guztiak

 baketsu diralakoan...

 -Ta erbiak goitik bera

 birinbolan amildu,

 zirauna lez bedarrean

 atsegiñez murgildu.

 Illargia bein geldiro sartu

 laiño nabarren ostean,

 eta bertatik alde guztiak

 illunpetan itxi bean...

 -Bereala gelditu be

 bedardiko erbiak

 goietara zuzendurik

 euren begi zoliak.

 Une orretan nagusik ames

 eizan izan dala bera

 eta lepoan erbi andi bat

 ekarri daula etxera...

 -Ta erbiak ostera be

 jolasean karraxi:

 "Nagusiaren kolkotik be

 guk egingo igasi".

 Ta orrelaxe ariñeketan

 igaro dabe gaberdi,

 baita egundu baiño lenago

 billatu beste alderdi,

 Esanik: -Et! Ia orain

 belarriak zutundu

 ta bakotxa beingo baten

 bedarditik urrundu!

 Goize artan be agertu ei zan

 zapalduta bedar dana:

 baiña nik beintzat ziur nekian

 sorgiñik izan etzana.