Osto bati

Arzac, Antonio

 Kabi baten ondoan bizi ziñan

 Choriñuen jolasak entzunik,

 Ega ziran, geldi ziñan bakarrik

 Bereala igartzen asirik.

 ¡Zenbat biotz ote dira munduan

 Zure antza aundia dutenak,

 Arkiturik bakardade tristean

 Zu bezela igartzen daudenak!

 ¡A!... baña zu laster zera lurrean

 Jiran-biran betiko galduko,

 Ta gu berriz gera, obiratzean,

 Amorioz Zeruan bilduko!