Jesus izanik amorioa, Jesus da bizi osoa!
Arzac, Alberdi
Deserri onen samintasunen
Erdi erdian jarririk,
¿nola Zerura begira gabe
bizi liteke gizonik?
Emen lurreko gauza guztiak
Utzitzendute ¡bakarrik!
Ez dutelako berak bezela
¡Jesusengandik animik!
¡Bakardadea!... izutzen nazu,
¡Ez daukat ezer iñondik!...
Gauza guztiak nerekiñ dira
Bañau ni nago ¡bakarrik!
Nere bizia ezin jaso det,
Bizirikan nago illik,
Amoriorik sentitu gabe
¡Jesus uztu ezkeroztik!
Eziñ gizona bizi liteke
Ezpadu amoriorik,
Amorioa gabetanikan
Gauza denak daude ¡illik!
Amorioa kendu ezkero
Ez dugo Zeruan pozik,
Ez eta ere infernuetan
Batere sufrimenturik!
¡Amorioa! ¡Amorioa!
Zeruko chingar gozoa
Chikia nitzan ezkeroztikan
Zugana beti nijoa,
Zuregatizan isuritzentzait
Posturik, malko tantoa,
Mundu ontako goru-beretan
¡An!... biotzean!... jaioa!
¡Amorioa!... askanazazu
Daukata korapilloa,
Itzalnazazu kupidaturik
Nere zizpuru suzkoa,
¡Jesus! da zure asiera ta
¡Jesus! da zure kolkoa,
Eramanzazu kolko artara
¡Gure asnase osoa!
Zureak gera ¡Jesus maitea!
Eta Zu dena gurea,
¡O parekorik ez dezun gauza!
¡Amoriozko Legea!
Ez izutu, ¡ez! ¡gizon gaisoa!
Laztanzazu ¡Gurutzea!
Beti pizturik, bere oñean,
Argi ederra, ¡Fedea!
Eguzkiaren eguzki onek
Distiatzendit barrendik,
Amorioak erretzen nau ta
¡Nere onak ez du mugik!...
Sufritzen detan geiegi edo
Pozak naukan choraturik
¡Ezin det esan!... ¡ez daukat itzik!
¡Jesus datorkit Zerutik!
¡Jesus nerea! ¡Jesus nerea!
¿Nora zatozkit ordea?
¿Non ikusiko ote zaitut nik
Zeru ta Lurren Jabea?
Amorioak kabia dauka
Sufrimentuan gordea,
Sufritutzedan gauz arrengatik
Esan liteke... ¡maitea!
Mundu ontako atsegiña ta
Mundu ontako nekia
Dena da miña, galdutzen badu
Amorioak kabia,
Zeiñean nola ez dakigula
Bizi dan gure bizia,
An dagoelako, beti guretzat,
¡Jesus Zerutik jachia!
Ez det ikusten urrez jantzia
Ez ta ere indartia,
Gizon onore ustel utsetaz
Bat bakarrikan gabia;
Ez datorkigu, ez, gure Jauna
Iñola ere aundia,
Baizik aur gaiso, chiki chikia,
Gizona: ¡umilzaitia!
Jesus guretzat dena egiñik
Jaio zitzaigun aurchoa,
Ez da gauza bat aurchoa baña
Kupidagarriagoa,
Estutzendute eta ez guchik
Nere idurmen gaisoa,
Bañan batere ez det ikusten
¡Aurchoa bezelakoa!
Aurra kupitzen pasako nuke
Nik nere bizi osoa
Gizon egiñik ezpalioke
Jesusi amorioa,
Onek emanik bere penetan
Erremedio gozoa,
Eta eziñik, orain ta gero,
¡Beti zorionekoa!
¿Nola nik esan nolakoa dan
Jesusen amorioa,
Jaiotzetikan ill arteraño
Guri izandutakoa,
Gu salbatzeko pozik iltzera
Ez dalarik joatekoa
Beti gurekin gelditu gabe
Egiñik Santisimoa?
Eta ¿nola nik azalduko det
Jesusen azken pausoa,
Ikusten badet noregatikan
Gurutziltzatutakoa
Zerura eskatzen, iltzerakoan,
Neretzat barkazioa?
¡Kordegabea gelditutzenaiz
Amorioak itoa!
Zerua, lurra, eta denbora,
Chimistak eta turmoiak,
Eguzki, odei, eta mendiak
Artutzenditu ikarak,
Izutzendira, ¿zer gertatzenda?
¡Salbatzen dira gizonak!
Onetarako agerturikan
Amorioak indarrak!
Amorioa! ¡zer zera bada
Onen eder ta aundia?
¿Ez da zure gañ Zeru ta lurrik?
¿Zu zera denen nausia?
"Jesusen biotz samur ura naiz
Gizonarenzat guztia,
¡Beti an naukat jaiotzetikan
¡iltzeraño idikin!.
¡O nere Jesus on oneguia
Biotzen Biotz eztia!
Zu maite gabe irizitzekotan
Kendu zadazu bizia,
Zu zera nere salbatzallia
¡Aita chit maitagarria!
Gurutze Santu Santu arretan
¡Amorioak jarria!
¡Beiratzen dizut! fedez beterik,
¡Zeruetako bidia!
¡Lagun zadazu! arren jasotzen
Nere gurutze chikia,
Mundura jaio, munduan bizi
Eta mundutik joatia
Utsa litzake, ez izatekoz
¡Zu ikusteko gloria!
¿Non dira bada eta zertako
Emengo gauza guztiak?
Gizon batzuen jakintasunak,
Aberatsaren urriak,
Eta guzien, pozik gabeko
Pena ta-eraldi tristiak?
¡Utsa dira ta, an daramatzi
Kearen gisa aiziak!
Denak dijoaz beti betiko
Gizona ¡bakart utzirik,
Bakardadean arkitzenda ta
Gelditzenda ¡erdi illik!,
Lurrak ez dio ezer esaten
Oso dago mututurik,
Bañan Zeruak esaten dio:
¡Ez galdu amoriorik!
Zureak ¡Jesus! egin ginduzun
Egiñik Amorioa
Jesusengandik Jesusengana
Amorioa dijoa;
Amorioa galdu ezkero
Illa da gizon gaisoa,
¡Jesus! da bada Amorioa
¡Jesus! da bizi osoa.
