Fedea, esperanza ta amorioa

Arzac, Antonio

 Penen buka munduan agertzeko

 Gaitz ondotik poza etorririk,

 Guda-lurrak pake-lorez beterik

 ¿Zer dezu ekaitza? galdetzen dizut nik.

 -Ostrellaka Zeruan pintatua,

 Garailarien bandera bezela,

 Zeiñagatik espero degun denok

 Orro atzetik pake gozatsua.

 ¿Zuk zer dezu, itsaso aizatua,

 Drunbulluka bagaz zabiltzana,

 Progatzeko enbata banaturik

 Datorrela sosegu laztana?

 -Ifar-aize kolera kentzekua,

 Nere kopeta oso legundurik,

 Ta jarririk, nola ez dakitala,

 Zeruaren ispillu egiñik.

 Muga-gabeko ondar basamortuak,

 Obiz bezela aizeak beteak,

 Badituzute guri erakusteko

 Neke ondoren deskansu lekuak?

 -Ditugu, bai, arbola itzaltsuak

 Eta soro guztiz primoreak,

 Zeiñatara datoz udaberriak

 Ekarririk millaka loreak.

 Ta zuk, ichas gizon, arriskuan bizia,

 Ta zuk, soldadu, gerrara eramana,

 Ta zuk, biotz triste, munduko gora-beran

 Gau ta egun beti zabiltzana,

 ¿Zer dezute garaitzen laguntzeko

 Ta gloria beti iristeko?

 -"Iru ego, iristeko osoa:

 Fedea, Esperanza ta Amorioa!"