Urolloa eta igela

Artola, Ramon

 Urolloari galdez

 jarri zan igela,

 nola bian ta goyan

 ibiltzen zan ala;

 noiz nai ikusten zala

 ur pean gordetzen,

 nola noiz nai aidean

 ederki egatzen;

 eta eranzun zion

 urolloak ari,

 segitu naibazion

 aurrera berari,

 eramango zubela

 berekin aidean,

 eta egan ziola

 erakutsiko an:

 eta ura aitzeaz

 pozturik igela,

 goititutzeko prest zan

 jarri beriala.

 Orduban urolloak

 anketikan, bera

 arturik, zuben putzu

 zulotik atera;

 eta zintzillik buruz

 bera zeramala,

 goititu zan denboran,

 zion berak ala:

 (guri guriya dago

 preso dakartana,

 onek badauka ordu

 beteko zer jana;

 gorago igotzean

 utzirik erortzen,

 ikusiko det bea

 jota purrakatzen;

 eta an egingo det

 nere otorduba,

 jan onbat egiteko

 bainuben orduba);

 eta ura esanaz

 goititutzen zala,

 jankai on artaz baizik

 oroitzen etzala,

 gabiraba sarturik

 zazt, bere gañera,

 zarpaz lotu zituben

 igela ta bera;

 eta ezkutaturik

 segiran andikan,

 geroztik ezta jakin

 beren berririkan.

 .................

 Urolloak zuben nai

 izandu gaitz egin,

 batian tiroak zion

 eiz ura atsegin:

 askok palsiyan galdu

 nairikan auzoak,

 beren kontra ematen

 dituzte pausoak.