|
Otsoak eta mirotza
Artola, Ramon
Otsoak eta mirotza
Zulo batetik ziran
garantu batera,
sartu izan sei uso
gariya jatera;
eta jan zutenian
nai ain jankai bera,
bost bakirrikan ziran
kanpora atera.
Seigarrena izanik
tripazaya oso,
bertan gelditu izan
baitzan gozo gozo;
bada nola zekarren
zer jana eroso,
aurrera ere zion
berari eraso.
Onetan sentiturik
soņu zerbaitena
izutu ta mugitu
zan zubela pena;
baņan nola zekarren
puzturik barrena,
an ikusi zan sarri
estura arrena.
Sartu zanean iges
bideko zuloan,
ain zegoen lori ezen
trabes gelditu zan;
eta ikusirikan
mirotzak ala an,
joan ta bertan itorik
segiran zuben jan.
..................
Ezpada nai gaitzikan
egitea janak,
ez ibilli tragatu
nairik baztar danak;
bere neurri batean
gelditzen ez danak,
emango dizka bere
burubari lanak.
Arranoa eta Buzoka.
Arrano eta buzoka
Arrano bat gertatzen
zala erdi miņez,
lenago beziņ ariņ
ibilli eziņez,
buzokak esan zion,
beterik arronkaz,
geiago zala ura
egaz eta ankaz,
nola begiz, sudurrez,
aboko indarrez,
zentzuz, gorputzez eta
lumaje ederrez.
Arranoa izanik
jakintsun azkarra,
arren esankaiari
egin zion parra;
baņan berriro ala
burlatu etzezan,
zion bere pikardi
pensatuban esan:
-aizak, orrelakoa
aizen ezkerotz i,
eta nola denbora
guchiko nagoen ni,
utziko diat nere
erregetza iri,
oņazeak kendu nai
banazkik gaur neri;
ekartzen baldin badek
katu bat biziya,
arrekin ziok lan au
egiņa guziya:
emen aterarikan
berari larruba,
pechurako egingo
nauk ik pegaruba,
eta nere oņaze
senti ditudanak,
lotura berarekin,
joango dituk danak.-
Buzoka au enzutez
pozturikan oso,
katu billa segiran
irten zan garboso;
eta topaturik bat
eguzkitan lotan,
bere mende poz aundiz
artu zuben bertan:
baņan arekin egan
zan denboran asi,
penoso zuben bere
buruba ikusi,
atzaparrak sarturik
katubak berari,
bueltaka ziran biak
putzura erori;
eta katu gaisoa
igari irtenik,
buzoka an ito zan;
etzan irten andik.
..................
Onek ematen digu
lezio bat guri,
au da, ez egiteko
burlik aundiyari;
tiratutzen dionak
chistaba goiari,
ichachiko diola
bere kopetari.
|
