Otsezti gozozko kantarien bilkida

Artola, Ramon

 Nola animaliyak

 ala egaztiyak,

 jakintsun ziran jarri

 izandu guztiyak;

 sari bat zitzayola

 emango nor nairi,

 otsezti gozoenaz

 kantari zanari.

 Bada lan artarako

 zirarenak bildu,

 izan ziran lau, eta

 lauk zuten kantatu.

 Asto zintaz janzi bar

 asi zan aurrena,

 eta ongi zan aitu

 arrantza arena;

 bada alakoa zan

 zubena atera

 far egin zioten ta

 lotsatu zan bera;

 eta gorde naiean

 asirik igasi,

 zinta denak sasiyak

 ziozkaten ausi.

 Zozoak egin zuben

 saio bigarrena,

 eta asko gustatu

 zan kantu arena.

 Gero arrechiñola

 asi baitzan urren;

 eta nola graziya

 ederra zekarren,

 bukatu zubenean

 kantatzea oso,

 entzun zutenak chalo

 asko zizkaten jo.

 Gero allegatu zan

 ollo erreala,

 arranoa apaidiñ

 ondotik zubela;

 eta bere isatsa

 zabaldurik oso,

 jardun zuben kantatzen

 biziro garboso.

 Bukatu zubenean

 bere kantaera,

 etzuben iñork ere

 chistikan atera;

 bañan andikan sarri

 zuben batek esan,

 kantaririk onena

 olloa zala an,

 eta ontzat emanik

 denak aren gisan

 ollo erreala zan

 saristuba izan.

 ...............

 Artaz errechiñolak

 ¿zer zuben esango?

 ¿zer zan bere kantuba

 aurrera izango?

 ¡len alaiya bezela

 oso penatuba!

 edota geldituko

 zan choil mututuba.