Igelak eta kirkirrak. (Ipuia)

Artola, Ramon

 Igelak kejaz joanik

 Jupiter-en gana,

 esan zien: kirkirrak

 isill bitza, Jauna;

 gure kantak izanik

 aski itsusiyak,

 oienaz gustatutzen

 dirade guziyak;

 eta ez genduke nai

 bestek ondotikan,

 egitea graziya

 obeko kantikan;

 gu bagera jayoak

 kantari pobreak,

 ez ditezela izan

 besteak obeak.

 ¿Ez alitzake obe

 berdintzea penak,

 aurrera gu bezela

 izatea denak?

 Au ontzat arturikan

 enzuten zegoanak,

 isill-azi zituben

 kantu polit denak;

 eta kirkir ziranak

 pozgiraren jabe,

 gelditu ziran zori

 ontasunik gabe;

 igelak berriz poz au

 zutelarik izan,

 gero segitu zuten

 gaizki lengo gisan.

 ...................

 Gu ere asko gera

 antz onetakoak,

 penaz kutzsututzeko

 auzoetakoak;

 ardit zulatu baten

 probechurik gabe,

 eragiteko beste

 zorigaitzen jabe.