Eche bateko zakur-katubak

Artola, Ramon

 Otordu segurubak

 zituben zakurrak,

 katubarentzat ziran

 maipeko ezurrak;

 oek chupatzen ere

 maiz etzion uzten,

 begi gaistoz baitzuben

 zakurrak ikusten;

 gisa artan zirala

 eguerdi batean,

 kanpoko katu zar bat

 sartu zan maipean,

 eta ikusirikan

 zakurrak ura an,

 bereala tragatu

 nairik zitzaiyon joan;

 bota zizkan gañera

 zarpak eta ortzak,

 nairik atera bere

 bizkarreko otzak,

 bañan katubak ere

 galdurikan lotsak

 gogor zizkan iratsi

 azkazal zorrotzak.

 Ala zilipurdika

 ibillirik biyak,

 zakurrari atera

 ziozkan begiyak;

 eta bizi guziko

 ichu utzirikan,

 joan zan saltoka katu

 zar ura andikan.

 Gero ziran kontubak

 eta komediyak;

 nola zakurrak palta

 zituben begiyak,

 etzuben kazubela

 non zegoan ikusten,

 eta katubak beti

 utsa ziyon uzten;

 otordu ichubari

 jartzen zizkatenak,

 jaten zituben katu

 echekoak denak;

 orduban ziyon esan,

 totoak mosari,

 egiyetan chit asko

 nai ziyola ari,

 eta bizi zitezen,

 pakez lagunkidan

 aurrera alkarrekin

 bear zutela jan.

 Bañan katubak ura

 zubenean entzun,

 zion erdi farrean

 jarririk eranzun,

 lenago nor izan zan

 oroitu zedilla,

 ia ibiltzen altzan,

 lagunaren billa,

 bada ark etzeukala

 aren bearrikan,

 eta joan zeikiola

 aldamenetikan:

 ala gosea zer zan

 erakutsi zion,

 bein nai aiñ jaten utzi

 izandu etzion.

 ..............

 Ispillu onetan da

 ikusten argiro,

 gaistoa danari zer

 datorkion gero;

 gaitz egitearekin

 mende daukanari,

 allega leikiola

 gaitz ura berari.