Chimuba. (Ipuia)

Artola, Ramon

 Au nola erdi larru

 gorriyan bizi zan,

 azari batenaz bein

 apainki janzi zan.

 Eta erakutsiyaz

 atzeko isatsa,

 esaten zuben-orain,

 ez bainaiz ni lotsa;

 beti nintzan inbiri

 janzi besterenaz,

 soñean darabiltan

 azariyarenaz;

 eta osaturikan

 neukan kutiziya,

 nerekin arkitzen zait

 nai era guziya.-

 Jardun oek pasarik

 zerbait geroago,

 egun batean egin

 zuben oso bero;

 eta janzi arekin

 itoko ezpazan,

 preskatzera itsaso

 baztarrera joan zan;

 an zegoala arroka-

 tartean sarturik,

 etzubela ageri

 buruba besterik,

 olagorroa joanik

 bere ondotikan,

 preso gelditu zuben

 isats aunditikan;

 eta bere buruba,

 ikusteaz ala,

 lotuba, andik irten

 ezin zitekeala,

 chiliyoz erreguka

 jarri zan zerura;

 bañan nola goititzen

 baizijoan ura,

 sarri ziyon estali

 izandu buruba,

 eta ito zan bertan

 chimu apainduba.

 ................

 Gauza onak ditugu

 beti besterenak,

 ezeren baliorik

 gabeak gerenak;

 eta on aien jabe

 egiten bagera,

 orduban ere gaizki

 atera oigera.