inprimatu
Biblia-ko pasartea iru kantutan. Pagua. Irugarren kantua
Izenburua:
Biblia-ko pasartea iru kantutan. Pagua. Irugarren kantua
Sinadura:
Artola Larraņaga, Ramon
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
Artola, Ramon

Argitalpena:
Euskal-Erria.
Urtea:
1890
Argitalpenaren urtea:
22
Alea:
Orrialdea:
263-265

 

 

 

 

faksimilea ikusteko


faksimilea ikusteko


faksimilea ikusteko


Biblia-ko pasartea iru kantutan. Pagua. Irugarren kantua

 

Artola, Ramon

 

 I.

 

 Lauren bat milla urte munduak

 Zitubenean gaņean,

 Emakume bat gertatutzen zan

 Jaunaren grazi onean;

 Au zan Maria zeritzaiona

 Garbiro birjin-dadean,

 Bizitzen zana bere senar on

 Joseren aldamenean.

 

 II.

 

 Maiz egon oi zan biotzetikan

 Erreguz Jauna rengana,

 Bial zezala salbatzalle len

 Agindurikan zeukana;

 bein batez eskeaz ala

 Zegoala justu argana,

 Aingeru eder bat zerutikan

 Jachi za berarengana.

 

 III.

 

 Aingeru arrek ekarri zion

 Jaunaren argibidea,

 Beragandikan zala jaioko

 Mundura bere jabea;

 Bertan esanaz agur Maria

 Zera graziaz betea,

 Jauna zurekiņ arkitzen da ta

 Beraz-jabetu zaitea.

 

 IV.

 

 Bederatzi bat illabetera

 Geroz Belengo erriyan,

 Jaio izan zan Maria-gandik

 Ganadubaren erdiyan;

 Bere etzauntza lastoa zala

 Estalpe baten azpiyan,

 Umildadea erakutsiyaz

 Pobreza oso aundiyan.

 

 V.

 

 Geroagoan korputzez zerbait

 Ongi ornitu zanean,

 Abiatu zan aita Jose-ren

 Aldamenean lanean;

 Eta ogeita amar bat urte

 Zeuzkan denboran gaņean,

 Bere dotriņa egiazkoa

 Azaltzen leku denean.

 

 VI.

 

 Asko zituben bereganatzen

 Fede santuko itzakin,

 Nola milagro begiragarri

 Egin oi zitubenakin;

 Eta ondoren geldi zitezen

 Bere dotriņa onakin,

 Argiratzeko amabi lagun

 Artu zituben berekin.

 

 VII.

 

 Alderatu zan denbora triste

 Justu arentzat zegoana,

 Zeņak ikusten zuben eriotz

 Pasatu bear zuana:

 Alazta ere osatu zedin

 Aitak esanik zeukana,

 Bere amabi ikasleakin

 Errira izan zan joana.

 

 VIII.

 

 Otz aundikoa izan zan aren

 Jerusalengo sarrera,

 Jakin zalako Jaungoikoaren

 Semea nola zan bera;

 Ala palma ta erremuakin

 Irtenik bere bidera,

 Egin izandu zioten ongi

 Etorri oso ederra.

 

 IX.

 

 An jauncho edo agintariyak

 Pisti gaiztoen modura,

 Segiran asi zitzaizkan artu

 Naian an beren kontura;

 Zeņen supitaz irazekirik

 Jaio zitzaien burura,

 Zer nai aitzaki billaturikan

 Iltzea gizon on ura.

 

 X.

 

 Sarri apostol Judas-en gandik

 Ala egiņik tratuba,

 Ogeita amar zillar diruren

 Truk izandu zan salduba;

 Segiran laztan bat an emanik

 Etsayak sokaz lotuba,

 Eta gaitz-gille baten moduban

 Presondegiyan sartuba.

 

 XI.

 

 Milla bat nasi-keri zutela

 Nairikan galdu gizona,

 Lotu zioten pillare bati

 Kulpik etzuben ain ona;

 Eta azotez zuten denboran

 Odoldu korputz arena

 Letu zioten sentenzi triste

 Supritu bear zubena.

 

 XII.

 

 Presondegitik atera izan

 Zuten denboran argira,

 Urrikal-menik gabe zitzaizkan

 Jarri geienak begira;

 Zeden gurutze pisu batekin

 Segiran tira ta tira,

 Jerusalendik eraman zuten

 Galbarioko mendira.

 

 XIII.

 

 Iru erori egiņik igo

 Zuben denboran mendiya,

 Kendu zioten gaņetik bere

 Gurutze pisu aundiya;

 Segiran oso odoldutako

 Soņeko bere janziya

 Eta ondoren izan zan iltzez

 Gurutze artan josiya.

 

 XIV.

 

 Gurutze artan iltzez josirik

 Zanean izan igoa,

 Azaldu zuben gizonagana

 Zekarren amorioa;

 Etsai gaistoak ziotelarik

 Ematen martirioa,

 Bere aitari eskatu zion

 Etsaien barkazioa.

 

 AZKENA.

 

 XV.

 

 Eskatu zion ere eskintzen

 Ziola bere biziya

 Borra zedilla Adan ta Eba

 Gandik jaiki zan pozoya;

 Bere odolez garbi zedilla

 Mancha aurreko guziya,

 Gizonak izan zezan zeruba

 Gozatutzeko graziya.

 

 XVI.

 

 Supriturikan pasa litezken

 Tormenturikan charrenak,

 Ichirik artan bere begiyak

 Eman zituben azkenak,

 Orduban ziran osatu izan

 Jaunak lenaztik esanak,

 Pagaturikan zorrak beroren

 Seme Jaungoiko gizonak.

 


inprimatu