Bi nekazariyak eta aitzurrak

Artola, Ramon

 Lurrak igualak eta

 ala baserriyak,

 zituztelarik auzo

 bi nekazariyak,

 baten lurrak ematen

 zuben laborea

 bestearenak bañon

 askozaz obea,

 eta ugariyago

 bi alako iya,

 naiz nola artoa ta

 ala naiz gariya.

 Besteak ikusirik

 bere miseriya,

 lurrak ezer ematen

 etziola iya,

 esaten zuben-ezta

 falta lurrarena,

 ezpada nere aitzur

 arlotearena;

 nik banu nekazari

 auzoko arena,

 ark bai neri egingo

 lirakela lana;

 gozo jartzendu arrek

 jotzen duben lurra,

 gallaldituba baita

 ark duben aitzurra;

 ni nere char onekin

 ez nedike bizi,

 ernegatzen nago ta

 jo ta biet autsi;

 eta porrokatzeko

 asmo au alchatu

 zubenean, aitzurrak

 esan zion:-kontu,

 etzazula jo gogor

 nerekin paretik,

 zuk uste dezun kulpa

 modurik eztet nik.

 -¿Zeñek dik bada? zion

 eranzun gizonak;

 -zuk, eztu bestek kulpik

 zuk dituzu denak;

 maister auzokoaren

 gisan egillea

 denak aitzurra izan-

 go du langillea;

 bañan zure moduban

 maiz alper dagonak

 eztitu ikusiko

 bere lurrak onak;

 eta artaz kontura

 jaikirik gizona,

 esan zion-ala dek,

 dek lezio ona.-

 ...............

 Onek erakusten du

 gure zori ona

 jaikitzen dala gogoz

 egitetik lana;

 bearrik egin gabe

 nai dubenak bizi,

 ez dezakela pozik

 echean ikusi.