Bi kanpaiak

Artola, Ramon

 Biyak ziralarikan

 torre batekoak,

 etziraden biyak lan

 bide batekoak;

 batek jotzen zituben

 erlejuko orduk,

 eta ager-erazten

 noiz ziran otorduk;

 besteak berriz nola

 zan gazte berriya,

 bueltaka zuben gortu

 arazten erriya;

 ezagun zan aboan

 etzeukala miñik,

 eziñ zuben isillik

 iduki mingañik;

 nabaitzen baldin bazan

 festaren usairik,

 etzan aitzen beraren

 danbadak besterik;

 maiz esaten ziola

 bere lagunari,

 ia zertan etzion

 segitutzen ari,

 dantzan eta oyuka

 erriya jolasten,

 zertan etzuben pauso

 manzar ura uzten;

 bañan zarrak kasorik

 egin gabe ari,

 segitzen zion bere

 zekarren lanari;

 modu ortan gertatzen

 ziradela biyak,

 bein izanik eguna

 erriko patroiyak,

 kanpai gaztea dantzan

 asi zan torrean,

 eta ain zebillela

 gogoz indarrean,

 abotik joan zitzaion

 mingaña aidean,

 guchienaz bi torre

 ain altu bidean;

 eta kanpaia bera

 oso artesirik,

 iltzan, eta zarra zan

 gelditu bizirik.

 ................

 Onek erakusten da

 amaika gazteri,

 gertatutzen zaiola

 beren paltaz ori;

 lasterka nai dubenak

 mundu ontan bizi,

 lasterka joango dala

 mundutik igesi.