Basaurdea eta zakurra. (Ipuia)

Artola, Ramon

 Basaurde bat igesi,

 zakurrak ondoren,

 ibildurik luzaro

 alde chit alkarren,

 ler egin zutenean

 atzetik ziranak,

 beren echietara

 jira ziran denak;

 bañan bat allegatu

 baña len berera,

 erori zan arkaitz-gaiñ

 batetikan bera,

 eta autsirik anka

 bat, eta besoa,

 mugitu eziñik zan

 gelditu gaisoa;

 ala gertatzen zala

 bigaramonean,

 lengo basaurde bera

 pasatutzen zan an;

 eta ikusirikan

 etzala mugitzen,

 esan zion-ia zer

 zuben an egiten?

 -Jauna, eranzun zion,

 gertatzen naiz gaizki,

 illunabarra bañan

 len illko naiz noski,

 ni izanik denai

 diotana chit nai,

 ez bainion bedorri

 atzo segitu nai,

 eta ez niolako

 segitzen gogorki,

 mendekioa egin

 ziraten ederki;

 jira gisan denboran

 echerontz guziyak,

 pozoya jan eragiñ

 ziran nagusiyak;

 bada ez dediyela

 kutsutu nerekin,

 ikututzen naubenak

 miña du berekin;

 sarri gertatuko da

 bai, pozoiz josiya,

 eta nere gisan du

 galduko biziya.

 Basaurdeak itz ayek

 egitzat arturik,

 izututa etzuben

 egin otordurik;

 ezeren ere gaitzik

 egin gabe ari,

 segitu zion bere

 lengo bideari.

 ..............

 Gauza bat mingañean,

 bestea aboan,

 onelakoak guchi

 ez gera munduban;

 asko izan oi dira

 zakurraren gisan,

 onak, gaiztoak ezin

 diranean izan.