Barakulloa eta eperra

Artola, Ramon

 Barakallo eder bat

 zegoala intzetan,

 aitu zuben eper oin

 soñu bat chit bertan;

 eta berarengana

 zanekoz eperra,

 bere kurkullan gorde

 zan bere ederr;

 ontan gozoro zion

 gañetikan esan;

 ia ala lasterka

 zertako gorde zan;

 ia ez altzekiyen

 adardun ederrak,

 akabatu ziranik

 lenagoko gerrak,

 zala lege berri bat

 oso ona jarri,

 ez gaitzik egiteko

 geiago alkarri:

 bada bildurrik gabe

 azal zitekeala,

 gozotoro izketan

 egongo zirala;

 nai zituzkela jardun

 bi egin arekin,

 adiskide zitezen

 bizi alkarrekin.

 Onetan aitu ziran

 zakur baten zaunkak,

 eta mugitu eper

 jaun on aren ankak;

 igasi nabaiturik

 bareak eperra,

 ots egin zion, e, zu,

 bukatu zan gerra;

 bañan erantzuteko

 betarikan gabe,

 ezin zan bere iges

 bidearen jabe.

 ..............

 Onek erakusten du

 etsayak zer diran,

 zer moduz enpeñutan

 ibilli oi diran;

 askoren itz eztiyak

 sinistu bañan len,

 begiratzeko berak

 nondikan datozen.