Azeri setosoa

Artola, Ramon

 Ollo toki batera

 bidea ikasi

 zubelako, zan andik

 lapurretan asi;

 eta eiz onarekiñ

 joanaz maiz igasi,

 zan goserik pasatzen

 etzubela bizi.

 Ala gau illun batez

 askotako gisan,

 betiko tokitikan

 sartutzen asi zan;

 bañan ez ikusirik

 zegonik ezer an,

 isatsetik zepoan

 preso erori zan.

 Erori zan an bañan

 Eskapatu zuben,

 ontarako isatsa

 an utzi baizuben;

 alaz guziyaz ere

 seta nola zuben,

 berriz joan gabe etsi

 izandu etzuben.

 Ala, joan zan denboran

 zan bañan len sartu,

 lenengo zuben begiz

 tokiya miratu;

 eta zubelako an

 zepoa billatu,

 bere gañetik salto

 egiñik zan sartu.

 Bañan beste zepo bat

 ere nola zegoan,

 erori zan ikusi

 etzuben zepoan;

 eta onen agiñak

 loturik zankoak,

 moztu zion ta itzul

 anka paltan zan joan.

 Geroagoan ere

 leku berberera

 joan zan ta izan zuben

 sartutzeko era;

 eta erori gabe

 zepoetan bera,

 zan ortzetan ollo bat

 zubela atera.

 Bañan jabea nola

 zalantzan zegoan,

 aizkorarekin atez

 kanpotik baitzegoan,

 irten zanean jorik

 arekin lepoan,

 moztu zion ta etzan

 geiago aruntz joan.

 ...................

 Debekatuba dagoen

 tokira sartutzen

 asten danak ederrak

 maiz ditu artutzen;

 eta bazaizko berriz

 artubak aztutzen,

 azkenekoz du bere

 biziz pagatutzen.