Azariya eta Azari-zakurra

Artola, Ramon

 Ollo bat jaten zala

 azariya ari,

 zakurrak eldu zion

 lepotik berari,

 Esanaz-¿zer ari aiz?

 ¿nondik ostudek au?-

 zeñek eranzun zion

 -jabeak emanau.

 -Ez, jabeak ollorik

 ez dik eman iri,

 gure echetikan-dek

 ostu ollo ori.

 -Egiya da au zuen

 echekoa dala,

 bañan, bai eta ere

 ostuba eztala,

 Nagusiyak berak dit

 ageriyan eman,

 ezditzatan isilka

 geiago eraman.

 Oraindikan esanaz

 illero, illero,

 emango ditala bat

 au seguru gero.

 Bada ez lapurtzeko

 ari ollorikan,

 ezpaldinbadet artu

 nai balazorikan.

 Itz emandiot ezetz

 eta au zan dena;

 lapurtzat zuk ni egin

 bearra det pena.

 Goazen, goazen biok gu

 orain beregana,

 galdetzera dan edo

 ez, au ark emana.

 Ontan erdi sinistu

 egiñik zakurrak,

 kendu zizkan gañetik

 bere atzaparrak.

 Eta zijoazela

 galdetzera biyak,

 bidean eskapatu

 zion azariyak.

 ..............

 Onek erakusten du

 bizitzeko ernai,

 ez sinistatutzeko

 edozeñi zer nai.

 Begiratzeko len zer

 izana dan bera

 ezdeikion tiroa

 erpotik atera.