Astoa eta chimuba

Artola, Ramon

 Biyak zuten nagusi

 bat merkatariya,

 ibiltzen zana beti

 periyaz-periya.

 Eltzez kargaturikan

 joaten zan astoa,

 janaz belarra eta

 noizik bein lastoa.

 Chimubak komediyak

 zituben egiten,

 jendeari par asko

 zion eragiten.

 Gazta eta gaztañak

 baizituben jaten,

 eta bide guztiyan

 fumatzen zan joaten.

 Ala zijoazela

 bein bide batean,

 zutela nagusiya

 zerbait apartean,

 chimu char petralari

 zitzaion burura,

 tentatzen astekoa

 asto umill ura.

 Eta galdeturikan

 astoa zertan zan,

 ura bezela chimu

 zertan jayo etzan,

 eranzuera eman

 zion segiduban,

 astoak ere bear

 zirala munduban.

 Berak zeukala bada

 berak sobra pena,

 astoaren ordez ez

 chimuba izana.

 Gero galdetu zion

 dantzatu naizuben,

 dantzatuko zirala

 biyak, nai bazuben.

 Esaten bazizkan ark

 itz bi belarriyan,

 dantzan asiko zala,

 grazi chit aundiyan.

 Oni eranzun zion

 jolas ona bazan,

 adituko ziola

 zer nai zion esan.

 Ontan chimuba joanik

 belarri batera,

 zigarro punta bota

 zion barrenera.

 Eta jarri zanean

 chiminiya ketan

 astoa zan arrantzaz

 dantzan asi bertan.

 Lau ankak alchatutzen

 zituben batean,

 bazirudiyen joan nai

 zubela aidean:

 Bera zan tronpetero

 ta bera dantzari,

 gabriolak egiten

 zituben agari;

 bañan alako batez

 ler egiñik oso,

 anka betekin zuben

 egiñ estropozo.

 Eta eroririkan

 kargazoi ta guzi,

 an zituben gañeko

 eltze denak autsi.

 ..................

 Onek erakusten du

 jostalluk diranak,

 laguntzat kontatzeko

 ez dirala onak.

 Eragiñazo nairik

 chorakeriz parrak,

 ekartzen dituztela

 askotan negarrak.