Arzaya eta artaldea

Artola, Ramon

 Artalde onek zuben

 bere jan-tokiya,

 uraren eskinchoan

 leku egokiya;

 aize char gordelari

 zubela mendiya,

 zelaicho bat ezpazan

 ta ere aundiya,

 beti berde ikusi

 oi zan belardiya.

 Bañan alaz ta ere,

 au etzan erdiya

 ederrez, nola urez

 beste alderdiya;

 bada aiñ zan paraje

 apain ta alaya,

 an ikusten zan gauza

 dena zan galaya,

 itz batez zan kutizi-

 garrizko zelaya.

 Ala ardiyak aronz

 botarik begiya,

 guziyak erakusten

 zuten aronz-naya;

 eta nola errio

 ark zuben zubiya,

 nairik atzeman aiñ lur

 on choragarriya,

 asko ziran ziranak

 pasatzen abiya.

 Bañan lur aiñ on

 ez baitzan egiya,

 ezpada baitzuben ark

 beste arpegiya;

 alderdi bat etzana

 biziro argiya,

 pisti gaiztoen toki

 ardi galgarriya,

 zein non ezkutatzen zan

 sartzen zan ardiya.

 Arzayak ikusirik

 ango pikardiya,

 zubiyan zan otso bat

 pintatzera saya;

 bada aiñ pintorea

 irten zan arzaya,

 aiñ antzez egin zuben

 ardiyen etsaya,

 artaz estutu zuben

 zubi zar lasaya.

 Alakoa zekarren

 pinturak graziya,

 ezin zan ezagutu

 zan pintura iya;

 bada nola ematen

 baitzuben biziya,

 eta ikusteaz aiñ

 pisti itsusiya,

 jiratzen zan zubira

 joaten zan guziya.

 ..................

 Ardi zaya gertaru

 zalako argiya,

 artaldea salbatu

 baitzuben erdiya;

 bada au aiñ izanik

 lan miretsgarriya,

 sayatu da antzezten

 arzai bere giya,

 euskal ipuicho oen

 egille berriya.