Irura'ko Eskerra'ri ordaña

Arrospide

 Txapela erantziyaz ire olerkiak

 irakurri zizkien lagun elbarriak:

 eztauzkak naspillatuak sentsuko ariak,

 guztiz bikain da seudek egoki jarriak,

 Eskerra, jotzen dizkit txalo ugariak.

 Sakea errestaru idak bole ta eskerrez

 asko biartu gabe gañera, txit errez.

 rasotik altxa bear aut, gutxinaz, alperrez,

 orretarako ere jaio biaik berez,

 I ausitzen etziok uste bezin errez.

 Len saketik nitzan da, orain errestoan,

 bi Iaunek artu naute poliki lazoan;

 baña ez naiz egongo ontan luzaroan;

 eskuaz ezin badet botakoet zestoan,

 Gañera apustu, jo baietz norebait kaskoan.

 Aiertza ta Pagola, ditut lagun onak,

 Balerdi, Agirrezabal, aztu ezin diranak,

 Paulo eta Pedro, bersolari gizenak,

 Garmendia ta Sardiña, estituk txarrenak,

 Txiko ta Brite, zirik sartzen dakitenak.

 Eskerra, eman nizkiken, nik ire goraintzik,

 Lenengotik uste niñ zirala goraizik,

 Arrospide'k biralik ik ere zabaltzik,

 Ez eman gabe utzi erritarran antsik,

 Agur, ixiltzera niak, belarrik itxitzik.