|
Udaberri
Arrinda, A.
Udaberri
sorgiņ...
Aizea
meea,
txiruli
ugari
mendian.
Kabia
berria
sasi-arteko
zugaitz
melarrean,
oraindik
nero-gabea...
Ikustean
alaia sortu zait
biotzean...
Ames egiņ dut
aurtzaroan...
Bitartean,
urteak
luze,
goitabe,
argi paketsu,
illunbe
beltz
negargarri...
Egun senti
eta gau
etenik
gabe...
Eguzki-galda,
izotz
elkor...
Guzti
naastean...
Azia erein dut,
uzta
baņa
nabari ez da
iņun...
Alperrikakoa ote?
Euntes ibant
et flebant:
ereinlaria zijoan
gizarajoa
negarrez ereinka..
Etorri,
ordea,
pozez beterik
venientes
autem venient
cum exultatione
portantes manipulos
suos...
Ereinlari baldarra,
azia eskas
erein duk...
Uzta nun...?
negarrez erein bear
guk
negargarri dan
Euskalerri
onetan...
Negu luzea,
gau luzea,
izotz-elurrak
eten-gabeak
ustel du duk
aizea...
Zapuztu
bero-gabeko
kabia...
Agur,
Euskalerria...
|
