Lizun kobeetan (Poema totelak)
Lazkaoko, Anes
Biotz zurubil
gaztai borobil
il!
il!
il!
adi,
Gaztedi!
Gogo-ganbara zuloetan
egaka
age artean
teillatupean
gautxori
txorimalo
xaguxar
illunpe beltzean
lizun-kobeetan
An!
An!
Bear ziņake
argiaren izpi
egiaren egarri
illargi
ta izar
Ar!
Ar!
Kanpai-torreko
ertzean
zintzilik,
goietan
ezarri-
tako
zirringillo.
Idiki
ateak
amesari.
Utzi aldera
lizunkeri
illuntxar
ta txarkeri.
Piztu adimen-krisaillu ori.
Jabetu barrengo
gogo-indar
iturri.
Gizon adi,
Gaztedi!
Eder
On
Egik
gudari
askoren bear
dik.
Dik!
Dik!
Justizi
maiteki
korteja zak
ik.
Burrukan
latz
gorputza
tinko
gogoa
garbi,
biolin ariak
eten zorian
kantari...
Ari!
Ari!
Bigunkeri
lizunkeri
argala dakarte
berekin
Ekin!
Ekin!
Iņoren morroi izateko
aukerako izaki.
Morrontza gustoko
badek,
ago morroi
zerbitzari...!
Ordez,
ezkurrak janari.
Artarako
bear dek
izan
itxu
ta gor:
ez begi,
ez belarri.
Arri!
Arri!
Kateak esku-muturretan,
buruan kasketa
burnizkoa.
Ez duk pentsatzerik!
-Zertarako pentsa?
Ez bai dakar
buru-austea
baizik!
Utzi nazazu
etzanda
lozorroan
txerriak
lokatz
fresko-goxoietan
bezela...
La!
La!
-Txerri nai ba'dezu
segi;
izanen dezu
egunen batean
zeure
sanmartin...
Tin!
Tin!
Esna adi,
Gaztedi!
Kemenak galduta
gero
negar egitea
alperrik!
Gaur dek ire eguna.
Erne adi!
Trena galdu gabe.
Oņezkoa itzake
beti.
Beti!
Beti!
Egonean egon
ustelkeria
sor.
Sor!
Sor!
Sor!
Ustela
ezertako
ez da.
Ongarri bezela
ondorengoak
ikasi dezaten
ikasi...
Zertarako, bestela?
Oinpetan izateko
sekulo-sekulotan
zure griņaren menpean
iņoren agintzapean.
Pean!
Pean!
Ez zezen
ta ez zaldi.
ire eskuduaren
ageri,
idi...
Idi!
|