inprimatu
Jaungoikoaren probidentzia
Izenburua:
Jaungoikoaren probidentzia
Sinadura:
Arrese Beitia, Felipe (F. A. ta B.)
Urkizaren iruzkina:
Egilea(k):
Arrese Beitia, Felipe

Argitalpena:
Euskal-Erria.
Urtea:
1883
Argitalpenaren urtea:
9
Alea:
Orrialdea:
467-470

 

 

 

 

faksimilea ikusteko


faksimilea ikusteko


faksimilea ikusteko


faksimilea ikusteko


Jaungoikoaren probidentzia

 

Arrese Beitia, Felipe

 

 Mayatzak oraindiņo

 Eguncho bat eukan,

 Errechiņolak pozik

 Kantetan erautsan,

 Lorak egozan arro

 Zelai ta landetan,

 Soņera barriakaz

 Lurra agiri zan

 Iturrichoetan,

 Ura murmurketan,

 Ibai garbietan,

 Zeruak berriz ziran

 Biziro pibtetan.

 

 Arpegia aņ argi

 Sukan eguzkiak

 Begiratuteko duiņ

 Etziran begiak,

 Artuko eutsezala

 Inguru guztiak,

 Inok ez eban uste,

 Aņ laster odeyak,

 Baņa pilla andiak,

 Baltz eta zuriak,

 Aņ izugarriak,

 Laster burrukarako

 Zirean jagiak.

 

 Zeru agura zarra,

 Pobrecho jantzirik,

 Edur gisan burua

 Oso zuriturik,

 Ezin ebala bota

 Oņkada ariņik,

 Egoalako urtez

 Guztiz astundurik,

 Urbiņan urterik,

 Goisetan goisetik,

 Bizi zan echetik,

 Arantzazura doa

 Promesa egiņik.

 

 Eguzkia gorde zan

 Alako bateab,

 Estalgi baltza jakin

 Jazarri aurrean,

 Peruk zelan ez eukan

 Echerik urrean,

 Mendian aurkitzen zan

 Igo bearrean,

 Sasoi ederrean,

 Larogei urtean,

 Bizita lurrean,

 Elgean goruntz doa

 Baņa aldatsean.

 

 Trumoia asitenda

 Burruka soņuan,

 Chimista bat austenda

 Peruren onduan,

 Arech bat birrintzen dan

 Sarturik barruan,

 Gizona harriturik

 Jausten da soruan,

 Aņ une gaiztuan,

 Eta chit estuan,

 Al eban moduan,

 Birjiņa Arantzazuko

 Deitzen dan beinguan.

 

 Elorri batera zan

 Nekez urreratu,

 Bere anparupean

 Jarrita geratu,

 Arria zan bertatik

 Goitik abiatu,

 Orri eta erramak

 Ugari apurtu,

 Aiseak azkatu,

 Euren putzak chistu,

 Odeiak urratu,

 Errekak euriagaz

 Bertatik gaņeztu.

 

 Batetik zarra eta

 Bestetik sustua

 Errukari egoan

 Peru gisajua,

 Egun artan baraurik

 Tripea ustua,

 Komulgetako ustez

 Garbirik barrua,

 Berorik burua,

 Leorrik aua,

 Gorputza oztua,

 Promesa betetako

 Baņa piņ gogua.

 

 Zaldun bat agertzen da

 Goyan atertzean

 Gordin osagillea

 Zaua Barrundian,

 Peru gisajoaren

 Tokira jastean,

 Nai nok esango leuke

 Alan ikustean,

 Aņ taju tristean,

 Bakartasunean,

 Leku urriņean,

 Lagunduko eutsala

 Al eban aņean.

 

 Euria ebalako

 Barriz abiatu,

 Zalditikan, jatsirik

 Gordin zan geratu,

 Baņa eskurik onek

 Ez eutsan luzatu,

 Ezta begi onakaz

 Bere begiratu,

 Aņ gichi lagundu,

 Ikusirik estu,

 Noz eban atertu,

 Agurrik egin baga

 Gordin zan aldendu.

 

 Zaldira zelan igo

 Munacho batetik,

 Asten jako lau oņan

 Arinka bertatik,

 Gordiņek bridai sendo

 Tiratuagaitik,

 elberea gelditzen

 Etzan orregaitik,

 Doa arri artetik,

 Naiz sastraketatik,

 Zeņ bide ertzetik,

 Bota arte nausia

 Lurrera gaņetik.

 

 Entzuten da bertatik

 Dei bat aņ estua,

 "ĄNeure gogortasunen

 Au dot kastigua!"

 Arritzen da onegaz

 Peru gisajua,

 Karidadez bizturik

 Ikustera dua,

 Chit errukitua,

 Oso samurtua,

 Gordin arrizkua

 Troka baten jausirik

 Dakus zelaitua.

 

 Berak gura ebana

 Egiņ ebanean,

 Chimista legez iges

 Zaldia bajoian,

 Egon arren aņ makal

 Peru gorputzean,

 Laguntzeko usteaz

 Al eban aņean,

 Erripa aņ charrean

 Leku labanean,

 Arrisku artean,

 Pozik aurkituten zan

 Beeratu zanean.

 

 Baņa Gordin egoan

 Lekura eldurik,

 Daukus au pultsu eta

 Arnasa bagarik,

 Burua arri ertzak

 Erdi bi egiņik

 Azkenetan dagola

 Oso sinisturik,

 Chito samurturik,

 Belaunikoturik,

 Jaunari gogotik,

 Erregututen deutsa

 Arimeagaitik.

 

 Erregu chit luze bat

 Egin ebanean,

 Oitura dan legeche

 Kristinau legean,

 Illa bertan larga ta

 Aldats garratzean,

 Igo ezinik dabil

 Ach mutur artean,

 Eta goi aldean,

 Begiratuean,

 Chakurraz nastean,

 Bigun eizaria dau

 Ikusten bidean.

 

 ĄOh! ĄBigun eizaria!

 Eutsan laster deitu,

 Zurturik ots onegaz

 Egin zan geratu,

 Peru nozbaiten jakon

 Nekez urreratu,

 Puskaten atseden ta

 Berbaz abiatu,

 Zearo autortu,

 Zer zan an gertatu,

 Damua agertu,

 Gizou bat aņ dongaro

 Zalako amaitu.

 

 Bigunek eutsan dana

 Entzun arduriaz

 Errukitutzen zala

 Osalari illaz,

 Eta mirariturik

 Peruren fediaz,

 Bujakan erabillan

 Jateko gauziaz,

 Ardao ta ogiez,

 Gaztai ta aragiaz,

 Al eban guztiaz,

 Indartu eban Peru

 Galdua gosiaz.

 

 Azkenez esan eutsan

 "Jaunak nai izan dau,

 Gaur zure birtutea

 Peru ondo probau,

 Bere Probidentzia

 Egizu alabau,

 Berak oi gaitu bada

 Guztiok gobernau,

 Beragaitik dirau,

 Ta dabil mundu au,

 Berak ekarri nau,

 Estutasun onetan.

 Zaidazan anparau.

 


inprimatu