Ikazkiñ baten neguko kejak

arrese ta Beitia, Felipe

 Oraindik negu luzea bada,

 Eingo dabela ustea,

 Promostikoak alan diño ta

 Au da barri bat tristea,

 Garirik ez da, artoa palta,

 Besteak konfiantzea,

 Ez dakit zelan izango ete dan

 Uda barria artzea.

 Bart egin deusku edur asko ta,

 Sartu jat sartu bildurra,

 Enintzateke ni estutuko,

 Baneuka sendo egurra;

 Baña guretzat ez da besterik,

 Dugan iturrian ura,

 Amaika pena iragoteko

 Etorri giñan mundura.

 Familia dot erdi billosik,

 Ez dauke oñetakorik,

 Otzen bildurraz barruan dagoz,

 Kanpora, urten eziñik;

 Oñak ez eze eskuak bere

 Daukez ozpelez beterik,

 Gure echea neguan ez da

 Ospitalcho bat besterik.

 Zapatariai esaten deutsat

 Ein daiguzala zapatak,

 Nunbait jakin dan, zelan garean

 Zor pagatzalla eskasak;

 Eluskit iñok burlarik eingo,

 Bei bi baneukaz galantak,

 Okelea jan eta narruaz

 Egingo neukez abarkak.

 Fumalaria gaztetatik naz

 Gaizki azien legera,

 Ordu betean ezin egon naz

 Ketu bagarik ezela;

 Aspaldichoan dirurik ez da,

 Beste askotan bezela,

 Pipa mochean ¿zer fumau daiket?

 Tabako ordez orbela.

 Zortzi daukadaz umeak eta

 Neguan ez daukat lanik,

 Neu ta andreaz amar lagunen

 Arduraz nago kargaurik;

 Afariteko geyenez daukat

 Talo bat erdi errerik,

 Eta basoko otorduetan

 Lau jaten ditut bakarrik.

 Ikazkiña dot opizioa,

 Udan gichi dot aurratzen,

 Lengo zor zarrak pagetan ditut

 Diru guztiak emoten;

 Baña dendetan geroko bere

 Zuloak jataz gelditzen,

 Umeok azitakoan tapau

 Bearko ezpanaz illten.

 Pobres gaizki udan bizi da,

 Eta charrago neguan,

 Orresegaitik arlote izan

 Ez dan iñok nai munduan;

 San Juanetan beroz erretan,

 Otzaz illten abenduan,

 Gure Jaungoikoak egingo algaitu

 Gu bere aberats Zeruan.