Txapeldunen azpian euskera

Korkostegi'tar Xanti

 Arripean zangurruk,

 Uretan bizia du;

 Euskera berriz galdu,

 Gure erruz egingu?

         Azpel legorra lepogain,

 Eguzki-beroak igartua,

 Morroi gaztek eramanaz

 Baserri-sapai zaarrera.

         Belarra, bein pillatua,

 Negu-janari on da,

 Abereen urruma-ixiltzaile

 Asetuz arein gose.

         Ontan gure euskera,

 Belardiigarra bezela;

 Txapel-keriza-bearrean

 Zimeldu-aginik dagoela.

         Indartu dezagun euskera,

 Arnas sendo-bizi eman,

 Seaskan zure amak

 Eman zizunik beroena.

         Iraun ezazu aurrerantz,

 Zeure iturritik edanaz,

 Itz jatorrai sendo eutsiaz,

 Bear utsez bakarrik arrotzak.

         Atzarri adi, euzkotarra,

 Goian euki ire txapela,

 Kendu gabe burutik,

 Izkuntza maite-maitaturik.

         Eta bizitza igeskor ontan,

 Ain motz baita izatea,

 Aleginak alegin ein ezak

 Ire danari iraunerazteaz.

         Eldu-umaturik urtez,

 Leka-barrun zazpi ale,

 Odola ia agorturik,

 Mendez mende zauriturik.

         Aor zartatu-eziña,

 Neke ta giro gorritan,

 Anaitasun itz gozoak

 Batuko al ote biotzak?

         Baina dardaraz ni egon,

 Banaka otsok iruntsiko,

 Batera sendo iraungo,

 Arizpean zazpiak ondo.

         I, ken ortika ezin ibili,

 Estu alkargana baizik,

 Etsaia zelatan dugu

 Atzarrik egon bear dugu.

         Txapela bear ezaugarritzat,

 Ikastola bidezko artaldetzat,

 Itz zaarrak belardi,

 Datozten aurtxoak loraldi.

         Erantzun-bearra guk,

 Arro-sakostak tontortu,

 Gure euskera atera-nairik,

 Be-amiltegi sakonetik.

         Itsuak ere bai ba-dau

 Bere biotzean minik;

 Argia sortu-naiana,

 Bere begik eztuena.

         Itxaro etsi-eziña,

 Makilaz jo tajo lurra,

 Arutzago argi-bila

 Makila aren argia.

         Bete-betean tinkotuz,

 Jaso bearra euskera,

 Bidasoa erreka agortuz

 Zainduik zaiñez mugak.

         Gure izkuntza zaarra

 Bere-berez zabal dana:

 Aalko iguk! berari eutsi

 Izkuntza arrotzen gañetik?

         Gu bai loti izan,

 Nai ta nai ez,

 Zazpi ortzeko sardaz,

 Kirten batekoak izatez.

         Ortara arrotz itzik gabe

 Gera geure bururen jabe,

 Elkargo euskera-zale

 Bera izanez gure ele.

         Ortan Bidasoak,

 Daroian urak,

 Eziñ banatu iñola

 Esker eskumak.

         Bada gure izkuntza

 Alde bietara Bat egiña da

 Danona baño ez dana.

         Zure mokoa egizu,

 Euskal lurrean sakondu,

 Oillagorr trebeak bezela

 Lur-izerdi surrutatuz.

         Aritz suster mardook,

 Aldiren aldi etenbakoz,

 Euskeraren zukutik artu;

 Itzak obi orretatik sortu.

         Gure amaieran,

 Azi on berriztaua,

 Izan bear Euskal-erriak,

 Ondorengozko mintegia.

         Ez jaurti, ba, txapela,

 Buru-gaineko kukurra;

 Azkengak itsas-olatuak,

 Urtero berritu basoa.