Negua dun
A.O.
Negua dun, bai; ta, i, norantza?
Nola ikustatzen audan!
Aurrean dut ire iduria,
neguz, zorakor, egitan.
Esia daukan aintziņean,
eskuitik gora mailladia;
zut-zut doa lerden igoaz,
elurņo-tantoz txuria.
Gorri oa i, urdin ta musker,
oskiz oiņak, ta ginbailla;
bi ardiņo ditun atzean,
gora nairik bide billa.
Zugaitza dun, ezker, liraiņa,
ta ur-isola txit apartsu;
inguruka doan mailladi
gaiņean, zelai elurtsu.
Bi etxe zelaian, gain txuri;
urbil, ur-gaiņez zubitxo
zotz-aga txikiz ornitua,
dan-dana lanbrotan txairo.
Urrun, zeru-goia, etxeak
ats epel oro estaduz;
urdin erdian gurutzea,
goi-giroak ondo leunduz.
Otz aiz, neska, ta sua opa:
mailla gaiņeko bi etxeak
oi epelaren muxu bigun!
bafaz dauzkate ke-bideak.
Ik ere, oi!, jo zan araiņo,
otz bait da, otz-otz atean.
Fedearen sua dun goxo
barne izkutu ixillean.
|