|
Maitasunez
Markue
Ez eban kurutze txikia eruan berak
bizitzako
kalbario-bidetik
gora.
Danak etziran gauza
ta ez gitxiago be ez,
arek eruan eban bidetik
igoteko!
Baiņa baketsu
ta Maitasunez
besarkatu eban
bere kurutzea.
Alegiņak egiņ-arren,
bein be
etziran ikusi
irribarreka
aren ezpanak.
Alan da guzti be
ez zan joan Itxaropena
galduta.
Poztasunezko irribarrian
beti biziten dan lekura
doiala
esan euskun,
bere kalbario
luzeko
azkenengo
kurutziari
azkena emon eutson
egunian.
|
