Poetika

Pello Arrondo

 Maldan behera

 oroimenak

 itsas gorako

 bizi nahia.

 lekuko itxaropena

 itsas behera

 ehun tonatako

 ilusioa.

 Hego odei

 sukarrak

 barne odolaren

 ispilu,

 Itsas gora

 itsas behera

 eguzkia ilargia

 bizia suntsitu.

 ezabatu legea

 adimena

 deusetik

 loreak sortarazteko.

 Bartko joanean

 igarri zaitut

 izkutuan

 Ohianaren txoko

 batean

 lirain, garden

 ur zoragarrian

 amilduta.

 Eta ni,

 zumaiken gibelean sasointsu, zuregana

 joaten.

 Korrika ondoren

 buruz uretara

 eta ikusi dut

 zure gorputz iheskorra

 eta atxiki zaitut

 neure beso lodipean

 Zuk ere,

 besarkatu nauzu

 ezpainbikotuaz

 xamurki, goxoki, hustuaz

 asearen lurrina.

 Iratzartu naiz

 denboraren hezetasun

 hotzak bultzatuta

 eta lehorturik

 nuen

 mihia

 ezaren emanak

 jabez aldegina.