Ene euskera
{TITULUA}
Andonegi'tar Ziriako
Tauer'tar Norberta euskeltzale zintzoari biotz-biotzez.
Erdibiturik daukat biotza
ain daukat naigabetuta,
ikusten bai-det gure euskera
guztiz oinazpiratuta.
Entzun, euskaldun anai-arrebok
oso gabiltz okertuta,
Jaso dezagun euskera
zarra bestela ilko zaigu ta.
Noiz nai t'edonun mintza gaitean
gure izkuntza garbian,
Atzerrietan atzerritarrez,
euskeraz Euskalerrian.
Argi ta garbi joka dezagun
euskaldun zarren legian,
Orla euskera sendatuko da
usterik gutxienian.
Baņon zergaitik gera epelak
gure euskerarentzako?
Izkuntz au baņo ederragorik
Zein izan da guretzako?
Biotz gogorrak baldin bagera
gure izkuntz zarrentzako,
Ondoren txarrak elduko dira
Euskalerri onentzako.
Munduko jaunik jakintsuenak
dabiltza zorrotz batzartzen
Euskal-izkuntzan oinarri zarrak
sustrai-sustraitik aztertzen.
Euskera zarren edertasunak
alde guzitan goratzen,
Oiek guziak ikusi eta
nola ez gera lotsatzen?
Tamalgarria bene-benetan
gaurkoz gertatzen zaiguna,
Euskera utzi eta erderaz
au lotsagarritasuna!
Jarri gaitean sakon oldozten
non daukagu guk sentzuna?
Non dago gure gizontasun
ta gure euskalduntasuna?
Mugi gaitezen euskaldun danok
zabal dezagun euskera,
Amagandikan ikasitako
lendabiziko izkera.
Bide ortatik baldin bagoaz
ondo ibilliko gera,
Euskera galtzen uzten badegu
betiko galduak gera.
