|
Anai ondatua
Arratetiko-bat
Goiz onetan, naizenian,
oge ederri'n lo eiņda gero,
lantegirako bidian,
beiņ sei ta erdiak ezkero,
aurkitzen dot, gizajo bat,
dana jausi t'apurtua.
Gizonek a aintzakotzat,
eta danon Jaungoikua,
bera be, balitz letz aztu
bere semetzako onekin.
Ta gu, ustez anai ez bagendu,
Aita bat'nak izanakin,
kristau goyazenok bidez,
eiten dogu albo batera,
bere zorrixen bildurrez
et'al dala ez ikustera.
Ez ikustera ta igesik,
Jeriko'rako bidian,
beste judixo bat banitz
bezela, aitua legian
baņa utza biotz barruan;
lagarikan Samaria'tar,
eiņ deixan nere lekuan,
obligaziņoz eta sazkar,
Poliziakoren batek
eruanaz Depositora;
nun biarko gizajo arek
burua oitu Reglamentora,
ta katiu izate kontura,
aterpia euki eta ogixa,
eskupaņua eta ura
eta soņeku garbixa.
ĄAi au Zibilizaziņua!
Biotzeko obra onen ordez,
naiku'kontribuziņua,
irabazten danetik errez
gogo barik pagatzia,
auzo zintzuen arteko,
zu, lege gordezalia,
mundu aurrian agertzeko!
Baņa, ziur, orrenbeste
ŋez al eben bardin eiten
antxiņako Jentillak be?
Eta ez bagara gu geitzen
Lege otz illan letriari
barruko berotasuna,
eta geure arimiari
amore bat su-garduna,
au, gure kristau izena
ŋzelan eiņ benetakua?
ŋPentzaurik lenen d'azkena
amarretik batekua?
ĄEz, eta milla bidar ez;
eta madarikatua
gauzak errez gura dituana
bitarte dala Dirua!
* * *
Eiņda bai gauza jakiņa
ez dogula naiku Egixa,
gauzen lau eta bardiņa,
numerua eta neurrixa,
ta ezda itxurazko errezoia;
sari letz, gaņetikua,
ez badabe onek koroia,
sakrifizio zintzua,
Ona Txarran ordaiņa,
parkaziņua, grazia,
borondatia t'al aņa
gure auzuan arduria.
Ez dala egi biziko
Jaunan Ebanjelixua,
letra utz narru-gorriko
edo berba azalekua;
saldu edo biar bada erosi
leikin guzia diruakin,
eta bete, norbera egoki,
beste bat ordiazkuakin;
beiņ espaņatarrak letz
Kuba'n gerria zanian,
sei milla errial bitartez,
geldi geldi euren etxian.
|
