Erronkari-txoriño

                     Erronkariar euskaldun txikier bigotzez

Garde'tar Markelin

                                 (Atsegiñez argitaratzen dugu Garde'tar

 Markelin'en

                                 olerki eder au «El Pensamiento Navarro»tik, 54-

 VI-13, artuta.

                                 Ez al da Erronkari'ko uskare txanbeliñaren

 azken-txinta izanen.

                                 Erronkari, Erronkari, gizon sendoen kabi! Eutsi

 euskerari!)

 Urantzien tartean

           abia izarturik,

           txoria duk kantetan,

           Bedatsia sarturik.

 Zer egun epel du, txoriñotxo,

           zeuri dundupean!

 Magal xabalik —goixa da gosho—

 Gore bedatsia lasterka doa

 eta unrustoian, bai zer onki!

           Ai, txoriñoa,

 Negu gorrian, nora yoa yi'?

 —Eltan denian Einzlari Xuria,

 beste lurretra xoaiten txoria.

                     * * *

 Ronkari lerdoietan

 argia ullunik...

 bigotzak, elurretan...

 Keben, zer otz betik!

 Gore Uskara —txori gaxoa—

 abi bellorik erden ezik.

 otzez daldaldar erraiten doa:

 — Erkin beino len, nai dur ilik!

 Erronkari guziaren txoriak

 ekunen tei bero ta argia

           urrinko bazterretan.

 Baia Uskara, —ene gaxoa—,

 kain otzagatik, iltra bayoa

           Deusez'aren eskietan.

 — Ez il kain fite; sart-adi kan

 — Etxeño ba'duk bigotz batean.