Xori baten pare
Agnès Esponde
Primadera hasi deneko
xori bat agertu zaut eguna hasi orduko,
nere tristuraren pasa arazteko
gomitatu nau berekin pidaia baten egiteko.
Hegazkin batean sarturik
bihotza poxi bat ikaraturik
hegal kolpe batez airaturik
nago zeru lurren artean bozkariaturik.
Mendi zelaiak iraganik
itsas, mugak garaiturik
orai nago xoraturik
libertate beteaz gainditurik
Iguzkiak bidea argitu eta
goxotasun berezi batez naiz hartua
penak eta grinak ezeztatu eta
nere bihotza da solegitua.
Zeruko erreinurat hurbildu orduko,
arima zait eztitasunez betea azkeneko.
Xori horren pare jana oraino,
zorionez gainditua betiereko!
Noiz ote berriz agertuko zare
nere etxerat zure berri emaiterat.
Zuure erreinuak ez baitu nihun parerik
esker mila, xori Maitea, zeruko bidea ezagutarazirik.