Nomadak
Jean Louis Davant
Erroiak erori dira zure bizkar,
Desertuko jende xume ta noblea.
Dolar jauna baita Jaungoiko berria,
Non ote zuretzat eremu libroa?
Ber izuritean etorri zaizkizu
Iparreko jaunak et' integrismoa.
Nork abestuko du arbasoen gisan
Aiatola barik, askatasunean?
Berriz hil zaituzte, Hadj Ma-El-Ainine,
Jainko errukior baten otoizlea:
Ala bakar
Ala azkar!
Ala da Jainkoa
Bakarra, goikoa
Betierekoa
Egia, bizia
Denen gidaria
Zuzena, begia
Malda, iturria
Zeru lurren jabe
Bazterrik gabea
Guziahalduna,
Ala perfeita, Jaun bakarra
Ala zuhurra, jakintsua
Ala bihotz on, amultsua
Esku zabala, emailea,
Ospe, laudorio Ala bakarrari
Handia, puxanta
Perfeita, saindua
Garbia, ederra
Ezagutzen dutenengan,
Ala goihena
Gure Jauna ta Jainkoa,
Izen gorena
Gure bihotzen argia,
Urrikaltsua
Desertuan ur bizia...
|