Zeru

Roparz Hemon

 Karrika beti berdinean, zeruaz aparte

 deus ez da mugitzen, etxeetan kartzelatuak eta

 pasatzen diren jendei, beren kezkez lurrari itzaturik

 eta burua makurturik, axolarik ez duen zerua.

 Kolore oro, oldar oro, edertasun oro

 zeruaren ibaian munduari disdiran dago.

 Mila lanez kateturik, izate xumeek

 ez dute ezer ikusten.

 Eta dabiltza, su gartsuen pean dabiltza,

 beren esku hertsian

 ahurtra bat errauts

 zuhurki, tinkatuz.