Enrike Amonarriz

 Ilargi betea,

 hots urrunak,

 izar dizdirak,

 ta gau apaltasunarenpean        Amodiozko bertsoak

 itzalen hizkuntza.        idatzi nahi nituzke

 Errekan,        ezagutzen ez zaitudan horrekin,

 ur itoak,        amodiozko bertsoak

 igelen murmurioak,        ezagutzen ez nauzun zurekin.

 mendi erraldoien erakarpena,          Entzun

 ta bazterretatik        zure aho hertsiaren doinuak

 gorantz,        ene ezpainetan lehertzean.

 libelulen jainkoaren        Sentitu

 hats kosmikoa.        zure sentimenduaren taupadak

 Isiltasuna.        ene bihotzaren kontra zapaltzean.

 Handik        Bertsozko amodioak

           eta        bizi nahi nituzke

                 hemendik,        betitik

 mintzaira lurpetuen        ezagutzen zaitudan zurekin.

 izaera majikoa

 lurgaineratzen.

 Ziztada batetan,

 izar hilkor baten txeletada.

 Tximeleten loan jaiotako

 ipurtargien erresuma,

 koloreen suntsipena,

 ta bat bateko

 hilezkortasuna.

                         Zein ederra litzatekeen bizitza

                                 ederra balitz