Bi gizon famatuak

Zubiria, Jean Pierre (Panpilli)

 1

 Bi gizon famatuak ditugu Lapurdin

 Pertsutan artzen dira biak egarrekin

 Laudatu nahi ditut bihotz onarekin

 Chalbador jauna eta Ahetzeko Mattin

 2

 Eskual-Herri guzian dire famatuak

 Kurrituak dituzte gehien chokoak

 Nola nahika tuzte emaiten pertsuak

 Dohain hori diote emana Jainkoak

 3

 Gazterik omen ziren pertsuetan hasi

 Geroztik kantaturik frango dute naski

 Ardura primak era tuzte irabazi

 Bethi norbeit behar da guzien nagusi

 4

 Jadanikan aspaldi aroitzen naiz behin

 Goizean partiturik zonbeit lagunekin

 Sarrako bestetarat oinez ginela jin

 Pertsutan aditzeko Chalbador ta Mattin

 5

 Bihotz onez dezagun hala dena aitor

 Hoien ganat jendea urrun danik dator

 Ezin garraia eta ez eman nai amor

 Oi zer pertsulariak Mattin ta Chalbador

 6

 Merkatu ta igande herriko bestetan,

 Geroztik etzun ditut hoik biak frangotan

 Iduri samurtuak elgarri disputan

 Chahar eta gazteak beha lorietan

 7

 Zuek ere gazteak jaun horien gisa

 Pertsuen kantatzeko ez zaitezte lotsa

 Etsamina zaitezte karkulatuz pentsa

 Burdina gorrituz da egiten ahotza

 8

 Bethi entseiatzeak balio du pena

 Maiz saristatua da egiten den lana

 Ez erortzerat utzi holako dohaina

 Sortzean zonbeiti du Jainkoak emana

 9

 Lan guzietan ariz ikasten bide da

 Pertsulariendako gauza bertsua da

 Zuen buruaz aras ez bazaizte fida

 Zaharreri zazue kontseilua galda

 10

 Mundu huntan jendea chahartzen ikusiz

 Baina chahartu eta ez gaztetzen berritz

 Chalbadorrek bezala pena nuke ainitz

 Pertsulari arraza huntan fin balitz

 11

 Tipia nintzelarik aditurik nago

 Uste ez den lekuan dela herbia lo

 Mundua mundu deno ene iduriko

 Pertsulariak dira bethi aterako

 12

 Chalbador eta Mattin bieri barkatu

 Hausartzia hau egun zeren dudan hartu

 Gazter eman nai nuen zuetan etsenplu

 Gero ere detzagun adi zonbeit pertsu