Ahuchki

Zubiria, Jean Pierre (Panpilli)

 1

 Toki famatua da mendian Ohuchiki.

 Ur on bat edatera hunat naiz ethorri.

 Sendaturen naizela bethikotz segurki,

 Edaten balimbadut huntarik ausarki.

 2

 Aspaldion banuen hemen aditzea,

 Zombat handia zuen horrek poderea;

 Deliberatu nuen behin ethortzea,

 Nihaurretan nuela hobe frogatzea.

 3

 Menditik jalitzen da zilarraren pare

 Ur distirantagorik kausi ez dut uste;

 Edaten ahal baita negurririk gabe...

 ausarki edateko ez izan herabe.

 4

 Toki ederrean da hemen ithorrotcha;

 Barurik edatea etzaitela lotsa.

 Basoka edateak phizten daut bihotza,

 Bethiko sendatzea baitut esperantza.

 5

 Jainkoak ezarria, oi hau zer dohaina,

 Ezin estimatua, holako ur ona!

 Satifaturik doa hunat heldu dena,

 Hunek sendatzen baitu tatchatua dena.

 6

 Zombait ongitzen duen ur horrek jendia,

 Hemen izan ez denak ezin sinhetsia;

 Ahuchkiko mendian hau zer ithurria!...

 Ignorant bizi denak on du jakitia.

 7

 Etcheko anderea bethi alegera,

 Hainitz lehiatua plazer egitera,

 Apetitu onaikin jiten ahal zira,

 Handiak ere hemen satifatzen dira.

 8

 Jainkoak ba ahal daut emanen grazia,

 Heldu den urtian berritz hunat ethortzia,

 Bertze zombeit enekin ekarraraztia,

 Berek edan dezaten eta aprezia.

 9

 Ahuchkiko mendia gora da Chuberun,

 Bertze mendietarik aiseki ezagun;

 Artzainen irrintzina entzuten da urrun;

 Ur hortaz ase-eta zintzurra zoin legun!

 10

 Zombeit urthe huntan naiz jiten Ahuclikira;

 Egi bat erraitea da nere desira;

 Alegera bizirik chaharturen zira,

 Edaten balimbauzu Ahuchkiko ura.

 11

 Jainkoari eskerrak bainuen astia,

 Kantu hauk ezartzeko izan dut ideia;

 Ene kontseilu hautaz gustatzen hazia,

 Zuhaurek Ahuchkirat eizu itzulia.