Urtearen lau erak

Uranga eta Berrondo, Juan Ignazio

 UDA-BERRIA

 Arbolak orria jantzi dirade,

 Baita ere bete lorez,

 Alaitasuna ekartzen dute,

 Diruri daudela parrez:

 Nekazaria ere jartzen da

 Berari begira pozez,

 Iduripenez betetzen dira,

 Urte ona da esanez.

 Oparo dago aurten loria,

 Ederra dago ichura,

 Lurrian ere ondo sartzen da

 Intzak bustita aitzurra;

 Bostortzak ere erabiltzen du

 Nai duben bezela lurra,

 Kirkirrak ere ateratzen du

 Bere zulotik muturra.

 Epaillian etortzen zaigu

 Kukuba bisitatzera,

 Choriak ere alaiturikan

 Datozte kantatutzera:

 Mutill chikiak zozora joanik

 Sirian biska jartzera,

 Beste choriak deituaz ditu

 Jarrian buruaz-bera.

 Zelai batian agertutzen da

 Alako gauza gorria,

 Aurreratubaz ikusi nuben

 Fruta au zala berria:

 Uste det izan biar dubela

 Neretzako marrubia,

 Ezer ez dago zelai arretan

 Ori bezela garbia.

 Zelai guztiak daude ederrak,

 Guztiz begiragarriak,

 Soro ederrak estalirikan

 Daukazkiela loriak,

 Gobaran gisa zabaldurikan

 Daude churi ta gorriak,

 Zer gauzachua ekarri digun

 Aurtengo udaberriak.

 UDA.

 Udak luzatu ditu egunak,

 Baitare gaubak laburtu,

 Orregatikan nekazaria

 Ezin liteke bildurtu:

 Edertasuna aundia dute

 Zure zelaiak agertu;

 Jaungoikuari konserbatzeko

 Biar diogu eskatu.

 Lore ederra izandu dute

 Udaberrian sagarrak,

 Gero pepitaz jantzi dirade

 Arbola aben adarrak:

 Loretsu ditu artoak ere

 Agertzen bere tontorrak;

 Kanpo guztiak ipintzen ditu

 Berdeturikan belarrak.

 Nekazaria goiz jaikitzen da

 Joateko bere lanera,

 Illundu arte bere lanetik

 Ez da etortzen echera;

 Botatzen ditu jorrai aitzurrak

 Eta saskia lurrera,

 Belar sorta bat bei gaisuari

 Dijua eramatera.

 Zelai ederrak ikusten dira;

 Gabean intzak bustiak,

 Egunaz berriz berotzen ditu

 Mundu guztiko argiak;

 Esker emanaz danongatikan

 Jarritzen zaio garia,

 Ondo etorri, esaten dio,

 Eguzki zoragarria.

 UDAZKENA.

 Udazkenian asitzen dira

 Arbolak larrugorritzen,

 Ezin jasorik orriak dira

 Penaturikan erortzen,

 Zelai berdiak bezturik daude,

 Lutua siñalatutzen,

 Nekazariak alduen dana

 Bildu ta du echeratzen.

 Aiziak ditu bota lurrera

 Orbelak adarretatik,

 Indar guztia kendutzen dio

 Arbol ederrai gañetik;

 Artuak ere etzaten dira

 Indar galdurik zañetik,

 Chori gaisuak erretirua

 Artutzen dute bertatik.

 Orbel ederrak ibiltzen dira

 Lurrian jira ta bira,

 Arrastaluak danak bilduaz

 Botatzen ditu saskia,

 Ukullurako eraman ditu

 Bei gaisuaren azpira,

 Lenago eder ziran orriak

 Orain itsusitu dira.

 Orain dirade sagarrak

 Ta bete tolare danak,

 Sagarduakin betetzen ditu

 Ontziak daukazkienak;

 Sasoi onetan bukatzen dira

 Sagardietako lanak;

 Zelai guztiak soilduak laga

 Dizkigu uda-azkenak.

 NEGUA.

 Neguak ez du ezer ematen,

 Kanpo dana dago illa,

 Urtiak duben laugarren ertza

 Desio det juan dedilla;

 Aize otza ta euria da maia

 Askoren kanta ubilla,

 Sendagaitera joaten gerade

 Korrika zerbaiten billa.

 Ala berian arbolak ere

 Daudela larru gorrian,

 Garia beste gauzikan ez da

 Zutik ikusten lurrian;

 Zelai guztiak daude soilduak,

 Orririk ez da lurrian,

 Uste gabian jarritzen zaigu

 Aize charrenbat gerrian.

 Mendira joanta ekartzen dute,

 Nekazariak egurra,

 Basurde eta cherri gosiak

 Dabiltza jaten ezkurra,

 Guztia churia jarritzen zaigu

 Maindire egiñik lurra,

 Jaunak goitikan bigaldu digu

 Izotza eta elurra.